(Edukira Joan)

navarra.es

Castellano | Euskara | Français | English

Irakaskuntzak :
- Araubide Bereziko Irakaskuntzak :
  - Hizkuntza ikasketak :
    - 58/2008 Foru Dekretua, ekainaren 2koa, Hezkuntzari buruzko maiatzaren 3ko 2/2006 Lege Organikoaren araubide bereziko hizkuntza ikasketen maila aurreratuaren curriculuma ezartzen duena, Nafarroako Foru Komunitatean

Edukirako tresnak

Ezagutzera eman

58/2008 Foru Dekretua, ekainaren 2koa, Hezkuntzari buruzko maiatzaren 3ko 2/2006 Lege Organikoaren araubide bereziko hizkuntza ikasketen maila aurreratuaren curriculuma ezartzen duena, Nafarroako Foru Komunitatean

(2008ko 78. NAOn argitaratutako testua, ekainaren 25ean)

Atarikoa

Hezkuntzari buruzko maiatzaren 3ko 2/2006 Lege Organikoak ezarritako araubide bereziko hizkuntza ikasketak, zeinen helburua baita ikasleak gaitzea hezkuntza sistemako etapa arruntetatik kanpora hizkuntzak egoki erabiltzeko, hiru mailatan antolaturik daude: oinarrizkoa, erdikoa eta aurreratua.

Hezkuntzari buruzko maiatzaren 3ko 2/2006 Lege Organikoa aplikatzeko egutegiari buruzko ekainaren 30eko 806/2006 Errege Dekretuaren 24. artikuluak xedatzen du hizkuntza ikasketen maila aurreratua ezarriko dela 2008-2009 ikasturtean.

2/2006 Lege Organikoaren 6.4. artikuluak xedatzen du hezkuntza administrazioek ezarriko dutela lege organiko horretan araututako ikasketen curriculuma, gobernuak bere eskumenak erabiliz ezartzen dituen curriculumeko oinarrizko alderdiak abiaburu hartuta.

Araubide bereziko hizkuntza ikasketetarako, curriculumaren oinarrizko alderdiak abenduaren 29ko 1629/2006 Errege Dekretuan finkatu ziren. Dekretu horrek Hezkuntzari buruzko maiatzaren 3ko 2/2006 Lege Organikoak araututako araubide bereziko hizkuntza ikasketen curriculumeko oinarrizko alderdiak finkatu ditu.

Martxoaren 19ko 22/2007 Foru Dekretuak Nafarroako Foru Komunitatean irakasten diren hizkuntzen oinarrizko eta erdiko mailen curriculuma ezarri zuen (alemana, euskara, frantsesa, ingelesa eta italiera).

2008-2009 ikasturtean ezar dadin, bidezkoa da hizkuntza horien maila aurreratuaren curriculuma ezartzea, abenduaren 29ko 1629/2006 Errege Dekretuan finkatutako oinarrizko alderdietatik abiatuta.

Hori horrela, Hezkuntza kontseilariak proposaturik, Nafarroako Eskola Kontseiluak aurrez irizpena emanik, eta Nafarroako Gobernuak 2008ko ekainaren 2ko bilkuran hartutako erabakiarekin bat, dekretatu dut:

1. artikulua. Helburua eta aplikazio eremua.

Foru dekretu honen helburua da Hezkuntzari buruzko maiatzaren 3ko 2/2006 Lege Organikoaren araubide bereziko hizkuntza ikasketen maila aurreratuaren curriculuma ezartzea Nafarroako Foru Komunitatean, hizkuntza hauetarako: alemana, euskara, frantsesa, ingelesa eta italiera.

2. artikulua. Helburua eta antolaketa.

1. Foru dekretu honen xede diren araubide bereziko hizkuntza ikasketen hartzaileak dira derrigorrezko hezkuntzan oinarrizko gaitasunak bereganatu ondoren beren helduaroko bizitzan hizkuntzak ikasi edo hobetu beharra dutenak, dela helburu orokorrez edo dela berariazko helburuz, eta hizkuntza horietan duten gaitasun mailaren ziurtagiria eskuratu beharrean direnak, hori guztia abenduaren 29ko 1629/2006 Errege Dekretuan ezarritakoari jarraikiz. Dekretu horrek Hezkuntzari buruzko maiatzaren 3ko 2/2006 Lege Organikoak arautzen dituen araubide bereziko hizkuntza ikasketen curriculumeko oinarrizko alderdiak finkatu ditu.

2. Hizkuntza ikasketak hiru mailatan antolatuta daude: oinarrizkoa, erdikoa eta aurreratua.

3. Foru dekretu honetan arautzen diren hizkuntzen maila aurreratuari dagozkion ikasketak bi kurtsotan antolatuta daude.

3. artikulua. Sarrera.

1. Hizkuntza ikasketen maila aurreratuan sartzeko, ezinbesteko baldintza izanen da derrigorrezko bigarren hezkuntzako bigarren kurtsoa edo balio bereko maila bat gainditurik izatea.

2. Ezinbestekoa izanen da, halaber, ikasleek ikasketak hasten dituzten urtean hamasei urte izatea.

3. Hori hala izanik ere, hamalau urtez goitikoek ere zilegi izanen dute sartzea derrigorrezko bigarren hezkuntzan ikasi dutenaz besteko hizkuntza baten irakaskuntza hartzeko.

4. Erdiko mailako ziurtagiriak maila aurreraturako bidea emanen du.

5. Hizkuntza batean gaitasunak dituztela frogatzen dutenak hizkuntza horretako maila aurreratuko bi kurtsoetako edozeinetan sartzen ahalko dira, Hezkuntza kontseilariak emandako foru aginduan ezarritako prozedurari jarraikiz.

4. artikulua. Curriculuma.

Maila aurreratuari dagozkion ikasketak, hau da, curriculuma osatzen dutenak, foru dekretu honen 1. eta 2. eranskinetan ageri direnak dira, eta erreferentzia hartzen dute Europako Kontseiluaren B2 maila, maila hori Hizkuntzetarako Europako Erreferentzia Marko Bateratuan definitzen den moduan.

5. artikulua. Maila aurreratuaren ziurtagiria.

1. Maila aurreratuaren ziurtagiria eskuratzeko bukaeran berariazko proba bat gainditu beharko da hizkuntza bakoitzeko.

2. Hezkuntza Departamentuak arautuko du aurreko lerroaldean aipatu den proba. Proba horrek hizkuntza bakoitzaren curriculumean ezarritako gaitasunak hartu beharko ditu erreferentzia gisa.

3. Gutxienez urtean behin eginen da maila aurreratuaren ziurtagiria eskuratzeko deialdia.

4. Hezkuntza kontseilariaren foru agindu baten bidez, maila aurreratuaren ziurtagiria lortzen ez duten ikasleei ziurtagiri akademikoa zein baldintzatan emanen zaien ezarriko da. Ziurtagiri horrek azalduko du probek ebaluatzen dituzten trebetasunetako batzuetan eskatzen den maila lortu dutela.

6. artikulua. Hezkuntza Departamentuak ziurtagiriak baloratzea.

Hezkuntza Departamentuak maila aurreratuaren ziurtagiriaren balorazioa finkatuko du, merezimenduak onartzeko kudeatzen dituen prozeduretan.

7. artikulua. Ezarpen egutegia.

1. 2008-2009 ikasturtean maila aurreratuaren lehen eta bigarren kurtsoak ezarriko dira, eta horiek lekua hartuko diete 967/1988 Errege Dekretuak arautzen zituen hizkuntza ikasketen laugarren eta bosgarren kurtsoei, hurrenez hurren.

2. Ikasleak 2008-2009 ikasturtean ikasketa berrietan sar daitezen, baliokidetza hau ezarri da:

967/1988 Errege Dekretuak 1629/2006 Errege Dekretuak

araututako ikasketak araututako ikasketak

Goi zikloko 4. kurtsoa Maila aurreratuko 1. kurtsoa

Goi zikloko 5. kurtsoa Maila aurreratuko 2. kurtsoa

Xedapen Gehigarri Bakarra. Ikasketen baliokidetza.

1. Ikasketa espezializatuen lehen maila antolatzen duen irailaren 2ko 967/1988 Errege Dekretuak araututako ikasketen eta Hezkuntzari buruzko maiatzaren 3ko 2/2006 Lege Organikoak ezarritako araubide bereziko hizkuntza ikasketen arteko baliokidetzak, abenduaren 29ko 1629/2006 Errege Dekretuko lehen xedapen gehigarrian ezarritakoaren bat, honako hauek dira:

967/1988 Errege Dekretuak FD honek

araututako ikasketak araututako ikasketak

Goi zikloko 1. kurtsoa Maila aurreratua (B2)

Goi zikloko 2. kurtsoa

Gaitasun ziurtagiria Maila aurreratuaren ziurtagiria

2. Gaitasun ziurtagiria eta maila aurreratuarena balio berekoak izanen dira ondorio akademikoetarako.

Azken Xedapenetako Lehena. Arauen garapena.

Baimena ematen zaio Hezkuntza kontseilariari behar diren xedapen guztiak eman ditzan foru dekretu honetan ezartzen dena betearazi eta garatzeko.

Azken Xedapenetako Bigarrena. Indarra hartzea.

Foru dekretu honek 2008ko irailaren 1ean hartuko du indarra.

1. ERANSKINA. Maila aurreratuaren curriculumeko alderdi komunak

Mailaren definizioa.

Maila aurreratuak Hizkuntzetarako Europako Erreferentzia Marko Bateratuko B2 gaitasun mailaren ezaugarriak izanen ditu.

Maila aurreratuaren xede nagusia da ikasleei gaitasuna ematea hizkuntza erraz eta eraginkortasunez erabiltzeko ohiko egoeretan eta berariazkoagoetan, kontzeptuen eta hizkuntzaren aldetik konplexuak diren ahozko eta idatzizko testuak ulertu, sortu eta tratatzea eskatzen dutenetan, hizkuntzaren aldaera estandarrean, hiztegi zabala erabiliz baina ez oso idiomatikoa, betiere gai orokorrez, gaur egungoez edo hiztunaren espezializazio eremukoez arituz.

Trebetasun bakoitzaren helburu orokorrak eta berariazkoak.

A) Ahozkoaren ulermena.

-Helburu orokorra.

Edozein hizketa mota, bai aurrez aurreko elkarrizketak bai diskurtso erretransmitituak, bizitza pertsonalari, sozialari, akademikoari edo profesionalari buruzko ohiko edo ohiz kanpoko gaien inguruan.

Ulertzeko gaitasunean ondokoek soilik izan dezakete eragina: atzeko gehiegizko hotsak, diskurtsoaren egituratze desegokiak edo hizkuntzaren erabilera idiomatikoak.

Hizkuntzaren aldetik konplexua den diskurtso baten ideia nagusiak hartzen ditu, hizkuntzaren maila estandarrean ahoskatuz bai gai zehatzak bai abstraktuak.

Diskurtso luzeak eta argumentazioko lerro konplexuak ulertzea, gaia nahikoa ezaguna denean eta diskurtsoaren garapena berariazko markagailuekin errazten denean.

-Berariazko helburuak.

1. Adierazpenak eta mezuak, abisuak eta jarraipen zehatzak ulertzea; gai zehatzei eta abstratuei buruzkoak eta hizkuntza estandarrean eta erritmo normalarekin emanak izanen dira.

2. Diskurtso eta hitzaldi luzeak ulertzea, bai eta argumentazio lerro konplexuei jarraitzea ere, gaia nahikoa ezaguna denean eta diskurtsoaren garapena berariazko markagailuekin errazten denean.

3. Hitzaldien, solasaldien eta txostenen ideia nagusiak ulertzea, bai eta hizkuntzaren aldetik konplexuak diren aurkezpen akademiko eta profesionaleko beste forma batzuk ere.

4. Hizkuntza estandarrean egiten diren irratiko dokumental gehienak eta grabatu edo erretransmititutako beste material batzuk ulertzea, eta hitz egiten duenaren gogo aldartea eta tonua identifikatzea.

5. Gaur egungo gaiei buruzkoak diren telebistako berri eta programa gehienak ulertzea.

6. Hizkuntza estandarrean egiten diren dokumentalak, zuzeneko elkarrizketak, eztabaida saioak, antzerki lanak eta film gehienak ulertzea.

7. Zehaztasunez ulertzea hizkuntza estandarreko elkarrizketetan eta transakzioetan zuzenean esaten zaiona, baita atzeko hotsa izanda ere.

8. Bere inguruan esaten denaren zati handi bat atzematea, ahalegin pixka batekin.

9. Bere espezialitateko gaiei buruzko eztabaidak ulertzea eta solaskideak nabarmentzen dituen ideiak zehaztasunez ulertzea.

B) Ahozko adierazpena eta elkarreragina.

-Helburu orokorra.

Deskribapen eta prestazio argi eta sistematikoak egitea, alderdi eta zehastasun garrantzitsuak, solaskidearentzako eta komunikazio asmorako lagungarriak eta egokiak direnak, nabarmenduz. Elkarrizketetan arin eta espontaneotasunez parte hartzea, hots, jatorrizko hiztunekin elkarreraginez arituz, ez batari ez besteari tentsiorik sortu gabe. Gertaera eta esperientza batzuen garrantzi pertsonala nabarmentzea, ikuspuntuak argi adierazi eta defendatzea, azalpen eta argudio egokiak emanez.

-Berariazko helburuak.

1. Ahozko adierazpena.

1.1. Jendaurreko adierazpenak egitea gai orokor gehienen inguruan, entzuleari tentsiorik edo eragozpenik ez sortzeko moduko argitasun, arintasun eta espontaneotasunarekin.

1.2. Aldez aurretik prestatutako aurkezpenak argi eta zehatz egitea gai orokor edo espezialitateko gai askori buruz, gai bati buruzko ikuspuntuak azalduz, ikuspuntu zehatz baten aldeko edo kontrako arrazoiak emanez, zenbait aukeren abantailak eta desabantailak erakutsiz, argudioak argi garatuz eta ideiak alderdi osagarriekin eta adibide argigarriekin zabaldu eta defendatuz, eta entzuleen galdera osagarri batzuei erantzutea, ez berari ez entzuleei tentsiorik ez sortzeko moduko arintasun eta espontaneotasunarekin.

2. Ahozko elkarreragina.

2.1. Elkarrizketa batean ekimena hartzea, ideiak zabaldu eta garatzea, dela laguntza gutxirekin, dela elkarrizketa egiten duenarengandik laguntza jasoz beharrezkoa izanez gero.

2.2. Aktiboki parte hartzea elkarrizketa eta eztabaida formaletan, laneko eztabaida eta bileretan, ohikoak izan ala ez, eta horietan gai edo arazo bat argi azaltzea, kausei eta ondorioei buruz hausnartuz eta ikuspegien abantaila eta desabantailak konparatuz, eta bere iritzi eta ikuspuntuak eskaini, azaldu eta defendatzea, bestelako proposamenak ebaluatzea, hipotesiak egin eta horiei erantzutea, zereginean aurrera egiten lagunduz eta beste pertsona batzuei parte hartzeko bidea emanez.

2.3. Aktiboki parte hartzea ohiko egoeretako elkarrizketa informaletan, iruzkinak eginez, bere ikuspuntuak argi azaldu eta defendatuz, bestelako proposamenak ebaluatuz, azalpen, argudio eta iruzkin egokiak emanez, hipotesiak eginez eta horiei erantzunez, hori guztia solaskideei ahalegin handia eskatu gabe.

C) Irakurriaren ulermena.

-Helburu orokorra.

Independentzia handi samarrarekin irakurtzea, irakurketaren estiloa eta abiadura testu eta xede desberdinetara egokituz eta erreferentzia iturri egokiak hautatuz, eta irakurketako hiztegi aktibo zabala izatea, nahiz eta maiz agertzen ez diren adierazpideekin eta lexiko espezializatuarekin zailtasunen bat izan.

-Berariazko helburuak.

1. Jarraibide luze eta konplexu samarrak ulertzea, baldintzei eta ohartarazpenei buruzko zehaztasunak barne, atal zailak berriz irakur baditzake betiere.

2. Testu zabal eta konplexuetan laster bilatzea, zehaztasun garrantzitsuak aurkitzeko. Gai orokor askori buruzko albiste, artikulu eta txostenen edukia eta garrantzia laster identifikatzea.

3. Gutunak irakurtzea eta esanahi nagusia erraz atzematea.

4. Gaur egungo gaiei buruzko artikuluak eta txostenak ulertzea, zeinetan egileek jarrera edo ikuspuntu zehatzak hartzen baitituzte.

5. Gaur egungo literatur prosa ulertzea, oso konplexua den hiztegia duenean izan ezik.

D) Idatzizko adierazpena eta elkarreragina.

-Helburu orokorra.

Testu argi eta zehatzak idaztea, solaskideari eta komunikazio asmoari egokituak, eta gai orokor askoren inguruan. Halaber, gai orokorrei buruzko ikuspuntu bat defendatzea, aukeren alde onak eta txarrak azalduz, edo zenbait iturritatik heldu diren informazio eta argudioak laburbilduz eta ebaluatuz.

-Berariazko helburuak.

1. Idatzizko adierazpena.

1.1. Argudio bat garatzen duten testuak idaztea, ikuspuntu jakin baten aldeko edo aurkako arrazoiak emanez eta aukera desberdinen alde onak eta txarrak azalduz.

1.2. Filmen, liburuen edo antzerki lanen aipamenak idaztea.

1.3. Gai ezagun bati buruz argitasunez egituratutako hitzaldi batean garrantzitsuak iruditzen zaizkion alderdiei buruzko oharrak hartzea, nahiz eta hitzei berei begiratzeko joera izateagatik informazioren bat galdu.

1.4. Testu bai faktualak bai fikziozkoak laburtzea, elkarren kontrako ikuspuntuei eta gai nagusiei buruzko iruzkinak egin eta aztertuz, eta iritziak, argudioak eta azterketak dituzten albisteen, elkarrizketen edo dokumentalen zati batzuk laburtzea, bai eta filmetako edo antzerki lanetako gertaeren trama eta sekuentzia ere.

2. Idatzizko elkarreragina.

2.1. Gutunak idaztea, euskarri batean edo bestean, eta horietan albisteak eta ikuspuntuak eraginkortasunez adieraztea, emozio pixka bat helaraztea, gertaeren eta esperientzien garrantzi pertsonala nabarmentzea eta gutun hartuko duenaren eta beste pertsona batzuen ikuspuntuak eta albisteak komentatzea.

Edukiak eta gaitasunak.

Aurreko lerroaldean aipatu helburuak lortzeko ikasleak garatu beharko dituen gaitasun partzialei dagozkie edukiak.

Eduki horiek ondoren atal bereizietan azaltzen dira, nahiz eta benetako komunikazio egoeretan gaitasun partzial guztiak aldi berean erabiltzen diren. Horregatik, irakaskuntza eta ikaskuntza prozesuan, osotasun esanguratsu batean integratu beharko dira, trebetasun bakoitzerako proposatu diren helburuak abiaburu hartuta, halatan non ikasleak behar dituen gaitasun guztiak bereganatuko dituen proposatutako komunikazio jarduera eta eginkizunen bitartez.

1. Gaitasun orokorrak.

1.1. Eduki nozionalak.

Ondoren datorren eduki nozionalen zerrendan oinarrizko kontzeptuak sartzen dira. Haietatik, dagozkien azpikategoriak aterako dira, mailarako eta hizkuntzarako behar diren hizkuntza adierazleekin.

1.1.1. Entitatea.

Entitateak adieraztea eta haien erreferentzia egitea; zehaztapenak, galdera erlatiboak, orokortzeak.

1.1.2. Propietateak.

a) Existentzia: izan / ez izan, presentzia / absentzia, prestasuna / prestasun eza.

b) Kopurua: zenbakiak (zenbakarriak, neurriak, kalkuluak), kopurua (osoa, partziala), gradua (zenbakitan graduatzea, kopuru mugagabeak, adjektiboan / adberbioan).

c) Nolakotasuna:

-Propietate fisikoak: forma, tenperatura, kolorea, materiala, konsistentzia, hezetasuna, ikusgarritasuna, ikusmena, propietate akustikoak, zaporea, usaina, adina, egoera ikusgarria.

-Propietate psikikoak: prozesu kognitibok, sentimenduak (txera, nahiago dena azaltzea, maitasuna, gorrotoa, zoriona, asebetetzea, esperantza, desilusioa, beldurra, kilikadura, haserrea), nahia (erabakiak, asmoak).

-Balorazioa: prezioa, balioa, kalitatea, estetika, onargarritasuna, egokitasuna, zuzentasuna, benetakotasuna, normaltasuna eta salbuespena, nahia (nahiagotasuna, esperantza) baliagarritasuna, garrantzia, beharra, aukera, gaitasuna, zailtasuna, arrakasta.

1.1.3. Erlazioak.

a) Espazioa (espazioan absolutuki eta erlatiboki kokatzea):

-Posizioa: egonean, tokia (mugatu gabea, mugatua, kanpokoa / barnekoa, horizontala / bertikala) posizio erlatiboa (zehatza, hurbileko / urruneko inguruneari dagokionez, puntu kardinalei dagokienez), hurbiltasuna / urruntasuna.

-Mugimendua, norabidea: mugimendua eta tokialdatzea, mugimendua eta garraioa, mugimenduaren norabidea (horizontala, bertikala), xedea, norabidea, jatorria, bidea.

-Dimentsioak, neurriak: tamaina, luzera, azalera, bolumena, pisua.

b) Denbora (denboran barnako toki absolutua eta erlatiboa):

-Momentu puntuala, espazioa: segundoak, orduak, eguna, egunaren momentua, asteko eguna, jai eguna, hilabetea, urtaroa, data, etab.

-Denbora harremanak (lehenago, aldi berean, ondoren).

-Puntualitatea / inpuntualitatea.

-Iraupena, hasiera, iragaitza, bukaera, aldaketak, iraunkortasuna, abiada, maiztasuna, errepikatzea.

c) Egoerak, prozesuak eta jarduerak (aspektua, modalitatea, parte-hartzaileak eta haien harremanak).

d) Harreman logikoak (egoeren, prozesuen eta jardueren artean):

-Egintzaren, gertaeraren harremanak: egilea, objektua, hartzailea, tresna, modua.

-Predikazioa.

-Antzekotasun harremanak (identitatea, konparazioa, korrespondentzia, diferentzia).

-Jabetasuna: posesioa (jabea, jabetza, aldaketa), zatia, osotasuna.

-Konjuntzioa.

-Disjuntzioa.

-Barne-hartzea /kanpo-uztea

-Aurkakotasuna, mugatzea.

-Kausatasuna: kausa, jatorria, ondorioa, efektua, helburua.

-Baldintza.

-Dedukzioa, ondorioa.

1.2. Eduki eta gaitasun soziokulturalak.

Maila aurreratuan garrantzi berezia du gaitasun soziokulturalak, zeren eta maila honetako ezaugarri nagusien artean aipatu behar da ikasleak aise mugitzen ahal direla diskurtso sozial batean, xede hizkuntzako hiztunekin haiek nahi gabe dibertitu edo haiei eragozpenik sortu gabe erlazionatzen ahal direla, jatorrizko hizkuntzan izanen luketen jarrera ez dena izatera behartu gabe, eta era askotako egoeretan egokiro adierazteko gauza direla.

Gaitasun hauek maila aurreratuan izanen dute garapena zeharkako zereginen bitartez bultzatuko da, hots, xede hizkuntzan hitz egiten duten erkidegoetako alderdi soziologikoak, geografikoak, historikoak edo kulturalak bilduko dituzten zereginen bidez, alderdi horiek ikasleek benetako komunikazio egoeretan ulertu, sortu eta landu beharko dituzten benetako testuetan agertzen diren moduan. Honako alderdi hauek hartuko dira kontuan:

1.2.1. Eguneroko bizitza:

-Ordutegiak eta ohiturak.

-Lan praktikak.

-Aisia jarduerak.

-Festak.

1.2.2. Bizi baldintzak:

-Bizi mailak.

-Etxebizitza.

-Lana.

-Gizarte laguntza.

1.2.3. Kideen arteko harreman pertsonalak, gizarte egitura eta berdintasunezko harremanak:

-Sexuen artean.

-Familian.

-Belaunaldien artean.

-Laneko egoeretan.

-Agintariekin eta administrazioarekin.

-Komunitatean.

-Talde politiko eta erjiliosoen artean.

1.2.4. Balioak, sinesmenak eta jarrerak:

-Gizarte klaseak.

-Lanbide taldeak.

-Eskualdeetako kulturak.

-Erakundeak.

-Historia eta tradizioak.

-Politika.

-Arteak

-Erlijioa.

-Umorea.

1.2.5. Zinesia, proxemika eta paralinguistika alderdiak:

-Keinuak.

-Jarrerak.

-Aurpegi adierazpenak.

-Ikusizko kontaktua.

-Gorputz kontaktua.

-Hizkuntzaz kanpoko soinuak eta kualitate prosodikoak (ahots kualitatea, tonua, azentuazioa, bolumena).

1.2.6. Gizarte konbentzioak:

-Moduzkoak.

-Ohiturak.

-Jokaeraren gaineko konbentzio eta tabuak.

1.2.7. Errituzko jokaerak:

-Jokaera publikoak.

-Ospakizunak.

-Zeremonia eta praktika sozial eta erlijiosoak.

1.2.8. Oinarrizko geografia:

-Klima eta ingurumena.

-Hizkuntza horretan hitz egiten duten herrialde nagusiak eta hiri ezagunak. Geografiak hizkuntzan duen eragina: hizkuntzaren aldaerei buruzko oinarrizko sarrera.

Aipatu diren eduki guztietan genero azterketa sartu beharko da, ikastaroetan parte hartzen duten pertsona guztiek emakume eta gizonen artean kultura honetan eta beste batzuetan izaten diren desberdintasun egoeren aurrean sentsibilizazio, gogoeta eta kontzientziazio handiagoa izan dezaten.

2. Komunikazio gaitasunak.

2.1. Hizkuntza gaitasunak.

Maila honetan ikasleak deskribapen argiak egiteko, ikuspuntuak adierazteko eta argumentuak garatzeko beharrezkoak diren hizkuntza elementuak bereganatuak ditu, zeregin horretan perpaus konplexu batzuk erabiltzeko gauza da, eta ez zaio asko nabaritzen behar dituen hitzak bilatzen aritzen dela.

2.1.1. Eduki lexiko-semantikoak.

Maila honetan ikasleak hiztegi zabala du bere espezialitateko gaien eta gai orokorragoen inguruan. Formulazioa aldatzen badaki errepikapen asko ez egiteko, baina lexikoan dituen hutsuneek oraindik ere duda-muda eta itzulinguruak sortzen dizkiote.

Zehaztasun lexiko handia du gehienetan, nahiz eta nahasteren bat izan edo akatsen bat egin hitzak hautatzean, baina komunikazioari oztoporik sortu gabe betiere.

Hitz errepertorioak eta hiztegi hori behar bezala erabiltzea (produkzioa eta ulermena) maila honetarako zehaztu diren helburuek aipatzen dituzten testuinguruetan. Errepertorio horiek honako arloak kontuan hartuta garatuko dira:

a) Identifikazio pertsonala: eremu pertsonal eta publikoan jokatzeko behar diren datu pertsonalak, hain zuzen ere eguneroko bizitzako egoeretan, adiskideekin eta atzerriko herrietara egindako turismo bisitetan behar direnak.

b) Etxebizitza, etxea eta ingurua: etxea, hiria, landa, herrialdea.

c) Eguneroko bizitzako jarduerak: eguneroko errutina, ordutegiak, lanak eta lanbideak, askotariko jarduerak.

d) Denbora librea eta aisia: zaletasunak, jokoak eta kirola, txangoak, jarduera kulturalak, irratia eta telebista, prentsa idatzia, festak, jatetxeak, tabernak, estadioak.

e) Bidaiak: garraioak: geltokiak, aireportuak, landa, hondartza, mendia, turismoa, oporrak.

f) Giza eta gizarte harremanak: familia, adiskideak, elkarretaratzeak.

g) Osasuna eta gorputzaren zainketa: ajeak, istripuak, kontsultak.

h) Hezkuntza eta prestakuntza.

i) Erosketak eta merkataritza jarduerak: dendak, biltegiak, merkatuak, bankuak.

j) Elikadura: dietak, tokiko janaria, janari osasuntsua, zabor jana.

k) Ondasun eta zerbitzuak: garraioak, osasuna eta abar.

l) Hizkuntza: ikasten den hizkuntzak munduaren testuinguruan zer toki hartzen duen.

m) Komunikazioa: telefonoa, gutunak, posta elektronikoa, .

n) Klima, eguratseko baldintzak eta ingurumena: urtaroak, eguratseko fenomenoak, tenperatura.

ñ) Zientzia eta teknologia.

o) Politika eta gizartea.

p) Genero berdintasuna eta zuzentasuna.

2.1.2. Gramatikako edukiak (2. eranskinean).

2.1.3. Ortografiako edukiak (2. eranskinean).

2.1.4. Fonologiako edukiak (2. eranskinean).

2.2. Gaitasun soziolinguistikoak.

Hizkuntzaren erabilera ardatz duen hurbilketa batean nahitaez ikertu behar da hizkuntzaren dimentsio soziala. Ikasleek hainbat gaitasun soziolinguistiko bereganatu beharko dituzte, kasuko mailan behar adinako trebeziarekin komunikatu ahal izateko. Gaitasun horien artean gizarte harremanetako hizkuntza markatzaileak ezagutu, bereizi eta, hala behar bada, erabiltzea dago: tratamendu formulak, agurrak, gizalege arauak, herri esapideak (errefrauak, modismoak ...) eta erregistro diferentziak (formala, informala, familiakoa, lagun artekoa ...) dialektoak eta azentuak.

Maila aurreratuan, ikasleak gaitasun hori garatu behar du arau soziolinguistiko askoren jabe egiteko eta egoera desberdinetan egokiro erlazionatu ahal izateko, adierazpenak sineste sendoz, argitasunez eta adeitasunez egiteko gauza izan dadin bai erregistro formalean bai informalean.

2.3. Gaitasun pragmatikoak.

2.3.1. Eduki funtzionalak.

a) Ezagutza, iritzia, sinesmena eta aierua aditzera ematearekin lotura duten funtzioak edo mintza-egintzak: baieztatzea; iragartzea; ohar gehigarriak egitea; baietz ezatea; egoztea; sailkatzea; gertaera baten egiazkotasuna berrestea; aieruz aritzea; berrestea; deskribatzea; ezeztatzea; bat ez etortzea; adostasuna eta desadostasuna adieraztea; ez jakitea, zalantza, eszeptizismoa eta iritza bat adieraztea; hipotesiak egitea; zerbait identifikatzea eta nork bere burua identifikatzea; informatzea; eragozpena adieraztea; aurresatea; kontra egitea; zuzentzea; ihardestea; suposatzea.

b) Eskaintzarekin, asmoarekin, borondatearekin eta erabakiarekin lotura duten funtzio edo mintza-egintza konpromisiboak: bat etorri; onartu; baimendu; zerbait egiteko asmoa edo nahia adierazi; gonbidatu; zin egin; zerbait egiteko ezetza eman; zerbait eskaini; laguntza eskaini; zerbait egiteko nork bere burua eskaini; promes egin; atzera egin.

c) Funtzio edo mintza-egintza direktiboak, zeinen helburua hartzaileak zerbait egitea ala ez egitea den, hori beste mintza-egintza bat izan nahiz bestelako egintza bat: aholku ematea; ohartaraztea; abisatzea; mehatxatzea; animatzea; ahalmena ematea; jarraibideak ematea; baimena ematea; eskatzea; ukatzea; gogogabetzea; ez onartzea; norbait zerbati egitetik salbuestea; asmoa kentzea; galdatzea; ikaratzea; agintzea; zerbait, laguntza, berrespena, aholkua, informazioa, jarraibideak, iritzia, baimena edo norbaitek zerbait egin dezala eskatzea; norbaiti baimena ukatzea; gogatzea; norbait norbaiten edo zerbaiten kontra jakinaren gainean jartzea; debekatzea; proposatzea; erreklamatzea; gomendatzea; norbaiti zerbait gogoraraztea; murriztea; eskaera egitea; iradokitzea; erregutzea.

d) Gizarte harremana ezarri edo mantentzea eta beste pertsonen gaineko jarrerak adieraztea helburu duten funtzioak edo mintza-egintzak, fatikoak eta elkartasunezkoak: gonbit bat onartu eta ezetza esatea; eskertzea; arreta erakartzea; errukia izatea; ongi etorria ematea; agur esatea; dolumina adieraztea; zoriontzea; konplimenduak egitea; iraintzea; norbaitez edo zerbaitez interesatzea; gonbidatzea; barkamena eskatzea; nork bere burua edo beste norbait aurkeztea; errefusatzea; agur egitea.

e) Funtzio edo mintza-egintza espresiboak, egoera jakin batzuen aurrean jarrerak edo sentimenduak adierazten dituztenak: zerbait leporatzea; mirespena, poza edo zoriontasuna, norbait gogoko izatea eta harenganako sinpatia, onespena eta desonespena, konfiantza eta konfiantzarik eza, desengainua, interesik eza eta interesa, arbuioa, nahigabea, mina, zalantza, eszeptizismoa, itxaropena eta itxaropen eza, estimua, asegabetasuna, zerbait gogokoago izatea, etsipena, asebetetzea, ezustea, beldura edo tristura adieraztea; defendatzea; errugabetzea; damu izatea; aurpegiratzea.

2.3.2. Eduki eta gaitasun diskurtsiboak.

Hizkuntzaren erabilera ardatz duen hurbilketa batean nahitaezkoa da testua hartzea komunikazio unitate gutxienekotzat. Testu bat komunikazioaren aldetik baliagarria izanen bada, koherentea izan behar du produzitzen den edo interpretatzen den testuinguruarekiko, eta barne kohesio edo antolamendua eduki behar du ulermena errazagoa izateko eta zer komunikazio dinamikaren barrenean garatzen den islatzeko.

Ikasleek, beraz, behar diren diskurtso gaitasunak bereganatu beharko dituzte testuak koherentziari eta kohesioari begira produzitzeko gauza izan daitezen.

2.3.2.1. Testu koherentzia: testua komunikazio egoerari egokitzea:

-Testu mota eta formatua.

-Hizkuntza aldaera.

-Erregistroa.

-Gaia. Hurbilketa eta edukia: hitzak, egitura sintaktikoak eta eduki garrantzitsuena hauatzea.

-Espazioaren eta denboraren testuingurua: espazioaren erreferentzia eta denboraren erreferentzia.

2.3.2.2. Testu kohesioa: testuaren barne antolamendua: testu unitatearen hasiera, garapena eta bukaera:

-Diskurtsoaren hasiera: hasiera mekanismoak (kontaktu hartzea eta abar); gaia sartzea; tematizazioa.

-Diskurtsoaren garapena:

Gaiaren garapena:

● Gaiari eustea: korreferentzia (artikulua, izenordainak, erakusleak erabiltzea; aditz denboren komunztadura); elipsia; errepikapena (oihartzun lexikoa; sinonimoak, antonimoak, hiperonimoak, hiponimoak, eremu lexikoak); birformulazioa; enfasia.

● Gaia zabaltzea: adibideak jartzea; errefortzua; kontrastea; azpigaiak sartzea.

Gaiaren aldaketa: digresioa; gaia berreskuratzea.

-Diskurtsoaren bukaera: laburpena / laburbiltzea, testu bukaera adieraztea eta testua bukatzea.

-Ahozko diskurtsoari eutsi eta segitzea: hitz txanda hartu, eutsi eta uztea. Laguntzea, ulertu duzula adieraztea, argibideak eskatzea eta abar. Intonazioa, ahozko testuari kohesioa emateko baliabide: Intonazio patroiak nola erabili.

-Puntuazioa, testu idatziari kohesioa emateko baliabide: puntuazio zeinuak nola erabili.

2.3.2.3. Testu tipologia.

-Idatzizko testu hartzaileak:

Postalak, gutun pertsonalak eta posta elektronikoa.

Ohar pertsonalak.

Gonbitak.

Zorionak.

Iragarkiak.

Informazio foiletoak eta merkataritza foiletoak.

Sukalde errezetak. Kartak eta menuak.

Prentsako artikuluak.

Aisiako agenda eta ikuskizun iragarkiak.

Horoskopoa.

Denbora-pasak.

Elkarrizketak.

Kantuak.

Testu literarioak: ipuinak, narrazio laburrak, alegiak, olerkiak.

Irakasleek prestatutako materiala.

Webguneak.

Jarraibideak.

-Ahozko testu hartzaileak:

Ahozko testuak, irratikoak, megafoniazkoak eta grabatuak (erantzungailuak).

Irakasleen eta ikasleen gainerakoen azalpenak.

Eremu pertsonaleko solasak.

Toki publikoetako solasak: dendak, medikuaren kontsultak, informazio guneak ...

Gertaerak, ohiturak, prozesuak kontatzea ...

Jarraibideak.

Debateak eta eztabaidak.

Elkarrizketa laburrak.

Inkestak.

Iragarkiak.

Berriak.

Lehiaketak.

Marrazki bizidunak.

Kantuak.

-Testu produktibo idatziak:

Postalak, gutun pertsonalak eta posta elektronikoa.

Ohar eta apunte pertsonalak.

Gonbitak.

Zorionak.

Iragarki txikiak.

Informazio kartelak.

Jarraibideak.

Objektu, toki eta pertsonak deskribatzea.

Gertaerak, ohiturak, prozesuak kontatzea ...

Datu pertsonalak eskatzen dituzten eskabide eta inprimaki errazak.

-Ahozko testu produktiboak.

Eremu pertsonaleko solasak.

Toki publikoetako solasak: dendak, medikuaren kontsulta, informazio guneak ...

Gertaerak, ohiturak, prozesuak kontatzea ...

Objektuak, tokiak eta pertsonak deskribatzea.

Jarraibideak.

Metodologia.

Hizkuntza, gure ikuspuntutik begiratuta, "gizarte elkarreragineko" hainbat egoeratan komunikatzeko balio duen sistema da; egoera horietan hizkuntza sistema hori modu esanguratsuan eta testuinguruarekiko egokian erabiltzen da, hainbat ataza aurrera eramateko. "Ekintzara begirako hurbilketa" hau, Hizkuntzetarako Europako Marko Bateratuak biltzen duena, izanen da hizkuntzak ikasi eta irakasteko erabiliko den metodologiaren ardatza. Ikasketa hori oinarritzeko, berariazko helburuak abiaburu hartuta diseinatutako atazak erabiliko dira. Ataza horiek egiteko, ikasleek plangintza, gauzatze, kontrol eta konpontze estrategiak erabiltzen ikasi beharko dute, eta bai diskurtso prozedurak eta ezagupen formalak ere, komunikazio egoeretarako egokiak diren testuak ulertu eta produzitzeko gauza izan daitezen.

Atazek, eta haiekin lotura duten jarduera guztiek, ikaslea eta haren jarduna hartuko dituzte ardatz nagusi. Irakaslearen papera funtsean aurkezlearena izanen da, jardueraren bultzatzaile eta ebaluatzailearena, eta hizkuntzaren erabilera egokia gehiago balioetsiko du hizkuntzaren sistema teorikoa eta zuzentasun formal hutsa baino. Erabiliko dugun metodologiak, bada, ikasleari ataza horiek eraginkortasunez gauzatzeko behar dituen gaitasunak eta trebetasunak emanen dizkio.

Eduki mota desberdinak modu integratuan aurkeztuko zaizkio ikasleari, ulermen, adierazpen, elkarreragin edo bitartekotzako komunikazio atazen barrenean edo haien konbinazioen barrenean.

Hizkuntza hutseko edukiak komunikaziorako bide dira.

Gramatikaren eta lexikoaren ikaskuntza helburu horretarako tresna da, ahal den neurrian arauen induzitzea erabiliz.

Gramatika gaitasunak ebaluatzeko, komunikazio errealeko eta testuinguru batean jarritako egoerak erabiliko dira beti. Hutsak hizkuntza-artea bezala onartzen dira, eta sistematikoak direnean baizik ez dira kontuan hartuko edo komunikazioari traba egiten diotenean: hutsak aztertzeak ikasleak bere jardunaren gainean gogoeta egin eta hobetzeko balio du.

Gaitasun soziokulturalak garatzeko, beti atazen bidez bereganatu beharko dituzte. Ataza horietan benetako materialak erabiliko dira, ikasleek ikasten duten hizkuntzaren kulturako ohitura eta ezaugarriekin kontaktu zuzena eduki dezaten.

Ikasleek berezko gaitasunak ez ezik, autoformaziorako behar diren ikaskuntza estrategiak ere garatu beharko dituzte.

Hizkuntzaren erabilera egokia bultzatzeko irakasleek hainbat ikaskuntza esperientzia aurkeztuko dituzte. Horietan:

-Ikasten den hizkuntza mintzatzen den kulturenganako interesa eta sentsibilitatea sustatuko dira.

-Ikasleak komunikatzeko bere buruarengan behar duen konfiantza bultzatuko da.

-Ikasgelan ikasteko motibazioa handituko da eta

-Nork bere buruz ikasteko gaitasuna garatuko.

Ebaluazioa.

Ikasleak maila honi dagozkion gaitasunak beretu dituela joko da, trebetasun bakoitzerako 2. atalean azaldu diren helburu orokor zein berariazkoak iritsi dituenean.

2. ERANSKINA. Alemanaren, euskararen, frantsesaren, ingelesaren eta italieraren maila aurreratuari dagozkion hizkuntza eduki berariazkoak

Alemana

1. Gramatikako edukiak (1. eranskineko 2.1.2. puntuaren garapena).

1.1. Izen sintagma.

1.1.1. Gunea: substantiboa eta izenordaina.

-Substantiboa:

● Generoa eta numeroa: generoetako zenbait irregulartasun, eta pluralak egiteko beste batzuk.

● Deklinabidea:

-Kasu guztiak.

-N-Deklination.

-Izen berezien genitiboa.

● Gentilizioak.

● Adjektibo substantibatuak.

● Hitz elkartuak: elkarketa eredu desberdinak.

● Hitz eratorriak: eratorpen atzizki nagusiak: -keit, -heit, -schaft, -ung.

● Txikigarriak: -chen, -lein.

● Homonimoak eta polisemikoak.

-Izenordainak:

● Pertsonalak eta haien deklinabidea.

● "es" izenordaina ("Platzhalter"). Izenordain horren funtzio kataforikoa.

● Erreflexiboak eta haien deklinabidea.

● Elkarkariak eta haien deklinabidea: "einander".

● Posesiboak eta haien deklinabidea.

● Mugagabeak eta haien deklinabidea: andere, alle, alles, beide, einer/eine/eines, einiger, etwas, irgendetwas, irgendwelche, irgendwelcher, jeder / jede / jedes, jemand, keiner / keine / keines, man, mancher / manche / manches, mehrere, niemand, nichts, was, welcher / welche / welches, wenige.

● Erakusleak eta haien deklinabidea: der / die / das, dieser / diese / dieses, derselbe / dieselbe / dasselbe, jener, / solcher / solche / solches.

● Galdetzaileak eta haien deklinabidea: was, was für (ein-), welcher / welche / welches, wer, wie viel.

● Man izenordaina (nominatiboan).

1.1.2. Gunearen aldaketa.

-Determinatzaileen bidez:

● Erakusleak: jener; derjenige.

● Mugagabeak: beide; mehrere.

● Zenbatzaileak: ordinalen erabilera sistematikoa kasu guztietan; beste zenbatzaile batzuk (dreifache Ausführung).

-Aposizioa.

-Sintagma.

● Adjektibozkoa.

● Preposiziozkoa.

-Perpaus erlatibo edo osagarri baten bidez (wohin, womit, wer).

-Perpaus baten bidez.

1.1.3. Osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

1.1.4. Sintagmaren funtzio sintaktikoak (subjektua, objektu zuzena, etab.).

1.2. Adjektibo sintagma.

1.2.1. Gunea: adjektiboa.

-Motak: adjektibo zenbatzaile ordinalak, kardinalak eta partitiboak (halb-, ein Sechstel).

-Deklinabidea: deklinabide eredu guztiak.

-Gradua: positiboa, konparatiboa, superlatiboa.

● Konparatibo erlatibizatzailea.

● Superlatiboa. Hitz-elkarketa eta afixazioa.

-Hitz eratorriak eta hitz elkartuak: gehien erabiltzen diren atzizkiak: -ig, -lich, -isch, -sam, etab.

-Antonimoak sortzeko aurrizki eta atzikiak: un-, -voll / -los, in-. -freundlich, -lustig, -bereit, -reich bidezko zenbait hitz elkartu.

1.2.2. Gunearen aldaketa.

-Adberbio sintagma baten bidez.

-Preposizio sintagma baten bidez.

-Perpaus baten bidez.

-Aldaketa anizkoitza.

1.2.3. Adjektiboaren tokia.

1.2.4. Adjektibo sintagmaren funtzio sintaktikoak.

-Adjektibo predikatzailea "sein"-ekin egoera bat deskribatzeko: Das Haus ist klein.

-Adberbiozko adjektiboa: Er hört schlecht.

-Adjektibo atributiboa: Langsam wird es dunkel.

1.2.5. Adjektiboen balentzia.

-Adjektiboak akusatiboarekin.

-Adjektiboak datiboarekin.

-Adjektiboak Präpositionalergänzung-ekin.

1.3. Aditz sintagma.

1.3.1. Gunea: aditza.

-Motak:

● Aditz laguntzaileak: haben, sein, werden; esanahia eta erabilera.

● Preposiziozko osagarria duten aditzak.

● Moduzko aditzak eta moduzko balioa duten aditzak "zu" gabe.

● müssen, sollen, können, mögen, dürfen aditzen erabilera subjektiboa eta objektiboa.

● Moduzko aditzak aditz banagarrien infinitiboekin.

● Aurrizki banagarria eta banaezina duten aditzak, eta banagarriak eta/edo banaezinak izan daitezkeenak: gehien erabiltzen diren aurrizkiak.

-Aditz denborak eta aspektua:

● Präsens: gaurkotasuna, lehenaldia, ohiturak, geroaldia eta orokortasunak adieraztea.

● Kontrastea: ohikoa / iraunkorra (gerade).

● Agintera eta bere funtzioak: esanahia, erabilera eta moduzko partikulekin nola konbinatzen den.

● Präteritum.

● Perfekt.

● Orainaldiko partizipioa: Partizip I (egiturari antzeman eta testuinguruan ulertzea).

● Lehenaldiko partizipioa: Partizip II.

● Plusquamperfekt (Vorzeitigkeit in der Vergangenheit).

● Indikatiboa, esandakoaren adierazpide: Er sagt, er kommt.

● Infinitiboa jarraibidea, eskaera, agindua, nahia adierazteko.

● Futur I: suposizioa (wohl, wahrscheinlich, schon), iragarpena, etorkizuneko gertaerak, eskaera, agindua, nahia.

● Futur II.

● Konjunktiv I (indirekte Rede): orainaldia eta lehenaldia.

● Haben, sein, werden, können, mögen, sollen aditzen Konjunktiv II.

● Konjunktiv II: lehenaldia. würde + infinitiboa duten adierazpideak; hipotesia, nahia, proposamenaren adierazpide formala, eskaera, agindua.

● Modalitate deontikoa eta modalitate epistemikoa. Ondokoen bidez adierazten dira:

a) Morfologia eta aditz modu desberdinak (Aussageweisen).

b) Bitarteko lexikoak:

● Adberbioak: hoffentlich, vielleicht.

● Moduzko aditzak (können, mögen, müssen ...).

c) Bitarteko sintaktikoak:

● Umschreibung mit würde.

● Haben+infinitiboa.

● Sein+infinitiboa.

d) Aditz aspektua.

● Aspektua Funktionsverbgefüge bidez adieraztea.

-Boz aktiboa eta boz pasiboa:

● Boz pasiboa (testuinguruan antzeman, ulertu eta erabiltzea): orainaldia, burutua eta lehenaldia, moduzko aditzekin. Vorgangs-und Zustandspassiv.

● Boz pasiboaren ordezko formak: Passiversatz "man" eta "lassen" erabiliz.

1.3.2. Aditzen osagarriak eta balentzia.

-Osagarriak nominatiboan.

-Osagarririk gabeko aditzak.

-Osagarri akusatiboa.

-Osagarri datiboa.

-Esaldi eginetako osagarriak: Ich gehe nach Hause.

-Wechselpräpositionen duten tokiko osagarri zirkunstantzialak.

-Infinitiboa osagarri gisa.

-Mendeko perpausa osagarri gisa.

-Präpositionalergänzung.

1.3.3. Gunearen aldaketa.

Ukazioa: durchaus nicht; überhaupt nicht.

1.3.4. Sintagmako osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

1.4. Adberbio sintagma.

1.4.1. Gunea: adberbioak eta adberbiozko lokuzioak.

Erdiko mailakoei beste hauek gehitu behar zaizkie:

-Motak:

● Denborazko adberbioak.

Maiztasuna adierazten dutenak: dauernd, mehrmals, nochmals.

Lehenaldia adierazten dutenak: eben, her, kürzlich, neulich.

Erlazioa denboran: stets, unterdessen, zurzeit.

Denboran barnako ondorengotasuna: hinterher, schließlich, zuletzt.

● Toki adberbioak.

Kokalekua adierazten dutenak: anderswo, auswärts, dahinten, nebenan.

Norabidea adierazten dutenak: dorthin, fort, hierher, quer, rüber.

● Kausazko adberbioak: daher, damit, dennoch, drum, folglich, meinetwegen, somit, dabei.

● Adberbio galdetzaileak: weshalb.

● Moduzko adberbioak: außerdem, eher, genauso / so mit vorausgehendem, oder / so mit vorausgehendem und.

● Adberbio kontzesiboak: dennoch.

● Pronominaladverb: dabei, dagegen, daher, damit, daran, darauf, drum.

● Gradu adberbioak: mindestens.

-Gradu positiboa, konparatiboa eta superlatiboa.

-Hitz eratorriak eta hitz elkartuak.

1.4.2. Adberbioaren aldaketa: adberbio sintagma baten, preposizio sintagma baten eta abarren bidez.

1.4.3. Sintagmako osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

1.4.4. Sintagmaren funtzio sintaktikoak (osagarri zirkunstantziala).

1.5. Preposizio sintagma.

1.5.1. Gunea: preposizioa eta preposiziozko lokuzioak.

Erdiko mailakoei beste hauek gehitu behar zaizkie:

-Motak:

● Denborazko preposizioak: außerhalb, bei; innerhalb, von ...an.

● Toki preposizioak: diesseits + Genitiv; entlang (nachgestellt mit Akkusativ; vorangestellt mit Dativ); gegenüber + Dativ; jenseits + Genitiv.

● Moduzko preposizioak: als, außer, entsprechend, ohne.

● Kausazko preposizioak: anhand, aufgrund, aus, dank, durch, infolge, um ...willen, vor, zuliebe.

● Baldintzazko preposizioak: bei.

-Zer kasu eskatzen duten:

● Datiboa.

● Akusatiboa.

● Genitiboa.

● Akusatiboa eta datiboa: Wechselpräpositionen.

1.5.2. Gunearen aldaketa: adberbio sintagma baten, preposizio sintagma baten eta abarren bidez.

1.5.3. Sintagmako osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak:

-Erreferentziako hitzaren aurrean kokatua.

-Bi osagai dituzten preposizioak: um ... herum.

-Bi preposizioren konbinazioa: bis + zu.

-Preposizioa eta artikulu mugatua bat-eginik: am, beim.

1.6. Perpaus bakuna.

1.6.1. Enuntziatu motak hiztunaren jarreraren arabera:

-Enuntziatiboak (Aussagesatz).

-Galderazkoak (Fragesatz).

-Harridurazkoak (Ausrufesatz).

-Desirazkoak (Wunschsatz).

-Aginduzkoak (Aufforderungssatz).

-Ahalezkoak edo zalantzazkoak.

-Errealizatiboak.

1.6.2. Motak.

-Adizki aktiboak edo pasiboak dituzten ala ez dituzten.

-Aditz kopulatiboz osatuta dauden ala ez:

● Kopulatiboak edo atributiboak: sein, werden.

● Predikatiboak.

-Osagarri zuzena:

● Iragankorrak.

● Iragangaitzak.

-Aditz pertsonalak edo inpertsonalak.

1.6.3. Perpaus bakunaren osagaiak eta funtzio sintaktikoak.

-Subjektua.

-Predikatua.

-Osagarri zuzena (Akkusativobjekt).

-Zeharkako osagarria (Dativobjekt).

-Osagarri zuzen eta zeharkakoaren funtzioa duten izenordainak (Personalpronomen, Reflexivpronomen, Possessivpronomen, etab.).

-Osagarri zirkunstantziala (lokale und temporale Situativergänzung, Direktiv-, Quantitativ- und Qualitativergänzung).

● Atributua (Attribut).

● Predikatiboa (Prädikativ).

● Egile osagarria (Agens).

● Erregimenezko osagarria (Präpositionalobjekt).

-Osagaien tokia perpaus bakunean.

● Subjektuaren tokia.

● Aditzaren tokia.

● Dativobjekt-en tokia.

● Akkusativobjekt-en tokia.

● Osagarri zirkunstantzialaren tokia (temporal-kausal-modal-lokal sekuentzia).

● Izenordainen tokia bi balentziako aditzak dituzten perpausetan (Wir geben sie ihm).

-Komunztadura kasu bereziak.

1.7. Perpaus konposatua: harreman logikoen adierazpena.

1.7.1. Perpaus koordinatuak (Koordinative Verbindung).

-Koordinazio formak:

● Asyndetische Konstruktion (justaposizioa): lokailu formalik gabe.

● Syndetische Konstruktion: kategoria bereko zenbait perpaus juntagailu baten bidez lotuak (koordinierende Konjunktion, Konjunktionaladverb).

-Perpaus koordinatu motak:

Erdiko mailakoei perpaus mota hauek gehitu behar zaizkie:

● Kopulatiboak (additiver Konjunktor): nicht nur, sondern auch, sowohl ...als auch.

● Disjuntiboak (alternativer Konjunktor): einerseits ...andererseits.

● Adbertsatiboak (restriktiver Konjunktor): jedoch, weder ...noch.

● Kausazkoak (kausaler Konjunktor): daher, drum (Verbindungsadverb).

● Ondoriozkoak: folglich, somit.

● Kontzesiboak: trotzdem, dennoch.

● Baldintzazkoak: sonst.

1.7.2. Mendeko perpausak (Subordinative Verbindung)

Erdiko mailakoei beste hauek gehitu behar zaizkie:

-Denborazkoak: ehe, sobald, solange, wie.

-Baldintzazkoak: falls, sofern.

-Kontzesiboak: obschon, dennoch (Verbindungsadverb).

-Kausazkoak: daher, drum (Verbindungsadverb).

-Adbertsatiboak: anstatt / statt dass; anstatt / statt zu; während.

-Ondoriozkoak: so ...dass, folglich, somit (Verbindungsadverb).

-Murrizgarriak: ohne dass, ohne zu, soviel, soweit, dagegen (Verbindungsadverb).

-Moduzkoak: indem.

-Konparatiboak: als ob, je ...umso.

-Substantiboak:

● dass sarbide dutenak.

● Juntagailurik gabe: Er sagt, er kommt.

● Zehar galderak.

● Zehar galdera, orokorra edo zalantzazkoa: ob.

● Zehar galdera partziala: W-Fragen.

-"zu" duten infinitibozko perpausak.

-Erlatibozko perpausak: wer, der, die, das izenordain erlatiboak sarbide. was, wo(r) izenordain erlatiboak + preposizioa sarbide.

1.7.3. Perpaus konposatuaren barneko osagaien tokia:

-Korrelatua: nahitaezkoa eta aukerakoa.

-Lehen, bigarren eta hirugarren graduko mendeko perpausak: mendeko perpaus bat baino gehiago, zeinetatik lehenbizikoa soilik dagoen perpaus nagusiaren mende. Aurreko mendeko perpausa beti da hurrengoaren perpaus nagusia.

-Mendeko perpausaren tokia:

● Hasieran.

● Erdian.

● Bukaeran.

-Aditz finituaren tokia atzejarritako mendeko perpausean.

-Aditz finituaren tokia mendeko perpausean:

● Aditz jokatuaren tokia.

● Infinitiboaren tokia.

● Partizipoaren tokia.

● Subjektuaren tokia mendeko perpausean.

2. Ortografiako edukiak (1. eranskineko 2.1.3. puntuaren garapena).

Maila honetako ikasleek badakite testu idatzi jarraitu ulergarriak egiten, testua antolatu eta lerroaldeetan banatzeko konbentzioei jarraikiz. Ortografiak eta puntuazioak arrazoizko zuzentasuna izan behar dute, baina ama hizkuntzaren eragina nabaritzen ahal da.

2.1. Alfabetoa / karaktereak.

2.2. Fonemak eta soinuak grafikoki adieraztea: korrespondentzia.

2.3. Atzerriko hitzen ortografia.

2.4. Karaktereen forma desberdinen erabilera (maiuskulak, minuskulak, etzana, etab.).

2.5. Ortografiako zeinuak (azentua, apostrofoa, dieresia Umlaut adierazteko, gidoia, komatxoak, etab.). Diskurtso balioak.

2.6. Hitzak lerro bukaeran zatitzea. Silabaren egitura.

2.7. Egitura morfologikoaren mendeko grafiak (feststellen, Bassstimme).

3. Eduki fonologikoak (1. eranskineko 2.1.4. puntuaren garapena).

Maila honetako ikasleek ahoskera eta intonazio argi eta naturala lortu dute.

3.1. Bokal soinuak eta fonemak eta haien konbinazioak: bokalen luzera eta kantitatea. Diptongoak: ei, eu / äu, ie.

3.2. Kontsonante soinu eta fonemak eta haien taldeak (ch, sch, b, w, v, r. z, st, sp, s, ss, ß, h).

3.3. Prozesu fonologikoak (ahoskabetzea, ahostuntzea, asimilazioa, elisioa, bustidura, sudurkaritzea, epentesia, bokal alternantzia, etab.)

-Preposizioaren eta artikuluaren bat-egitea.

-Metafonia (Umlaut).

-<r> hitz bukaeran edo kontsonante aurrean: aurreko bokalaren eragina.

-Bukaera hauek nola ahoskatu: -ig / -ich; -ag / ach; -ad.

-r, -d, -g, -b hitz bukaeran nola ahoskatu.

3.4. Osagai lexiko bakartuen azentu fonikoa / tonala: azentua hitz bakunetan, hitz eratorrietan, elkartuetan, atzerrikoetan, aurrizki banagarri eta banaezinak dituzten aditzetan.

3.5. Azentua eta azentugabetasuna / tonu ereduak sintagman eta perpausean: hitz funtzionalen (atonoak) eta eduki semantikoa duten hitzen (tonikoak) arteko aldea.

-Hitz funtzionalak: determinatzaileak, preposizioak, juntagailuak, aditz laguntzaileak.

-Eduki semantikoa duten hitzak: substantiboak, adjektiboak, aditzak eta adberbioak.

-Azentu aldaketak eta azentugabetasuna inplikazio sintaktiko eta komunikatiboak dituen perpausean (Komm jetzt bitte! / Jetzt komm bitte!).

3.6. Alemanaren intonazio eredu nagusiak:

-Beherakoa (die fallende Endmelodie): perpaus enuntziatiboak, aginduzkoak, galderazkoak (W-Fragen).

-Gorakoa (die steigende Endmelodie): galderazko perpausak (Ja / Nein-Fragen), baldintzazkoak.

Euskara

1. Gramatikako edukiak (1. eranskineko 2.1.2. puntuaren garapena).

1.1. Izen sintagma.

1.1.1. Gunea: substantiboa eta izenordaina.

-Substantiboa:

● Motak: arruntak / bereziak; zenbakarriak / zenbakaitzak; bizidunak / bizigabeak.

● Generoa: oposizio lexikoarekin (gizon / emakume); bi sexuak adierazteko izen elkartuak erabiltzea (anai-arrebak, aiton-amonak).

● Numeroa: singularra; plurala / plural hurbila (guztiok, ikasleok) mugagabea. Mugagabearen erabilerak.

● Kasua: kasu gramatikalak (absolutiboa, partitiboa, ergatiboa eta datiboa) singular/pluralean, mugagabean eta bukaera bokala, -a organikoa, kontsonantea eta diptongoa duten hitzetan.

● Gradua: positibo absolutua (etxe) eta erlatiboa (etxetxo, etxetzar).

-Izenordainak.

● Pertsonalak: neutroak (ni) eta intentsiboak (neu).

● Posesiboak: neutroak (nirea) eta intentsiboak (neurea).

● Erreflexiboak: noren + burua. Era honetako adierazpideen erreflexio balioa: berekiko, bere artean, bere golkorako, bere baitan.

● Erakusleak: neutroak (hau, hori, hura) eta intentsiboak (hauxe, horixe, huraxe / berau, berori, bera).

● Mugagabeak: (inor/norbait/edonor; ezer (deus), zerbait, edozer).

● Galdetzaileak / harrridurazkoak: (nor, zer).

● Elkarkariak: elkar, bata bestea.

1.1.2. Gunearen aldaketa eta osaketa.

-Eratorpena (aurrizkiak: desberdintasun, ezberdintasun; atzizkiak: hizkuntza).

-Hitz-elkarketa (seme-alabak, jarleku, kale garbitzaile).

-Determinatzaileak.

● Artikuluak: mugatua eta mugagabea.

● Erakusleak: neutroak (hau, hori, hura) eta intentsiboak (hauxe, horixe, huraxe / berau, berori, bera).

● Zenbatzaileak: mugatuak (kardinalak, ordinalak, zatikiak, ehunekoak, banatzaileak -na (bana) , -ko (bakoitzeko, eguneko) atzizkiekin), mugagabeak (zenbat, batzuk, zenbait, asko ...) eta orokortzaileak (dena, guztia, oso, bete, oro).

● Aposizioa: ez-murrizgarria (Iruñea, Nafarroako hiriburua, handitzen ari da) eta murrizgarria (Bidasoa ibaia).

● Sintagmen bidezko osagarria Noren kasuan (mutilaren baloia) eta Nongo kasuan (hitzeko gizona, indar handiko pertsona, atzoko ogia).

● Postposizio sintagma baten bidezko osagarria (mahai gainean).

● Erlatibozko perpausaren bidezko osagarria (-(e)n, -tako / -(r)iko).

1.1.3. Osagaien tokia eta aditzarekiko komunztadura fenomenoak: (Det.+)(SAdj.+)(Erlatibozko perpausa+) N (+SAdj.)(+Det.).

1.2. Adjektibo sintagma.

1.2.1. Gunea: adjektiboa.

-Numeroa: singularra / plurala.

-Generoa: kasu bereziak (tontoa / tuntuna).

-Kasua: edutezko genitiboa (Noren) eta toki genitiboa (Nongo) singular/pluralean, mugagabean eta bukaera bokalean, -<a> organikoa kontsonantea eta diptongoa duten hitzetan.

-Gradua.

● Positibo absolutua (lodi) eta erlatiboa (lodikote).

● Konparatiboa eta superlatiboa (-ago, -egi, -en).

1.2.2. Gunearen aldaketa eta osaketa:

-Genitiboaren elipsia (urte amaiera).

-Adjektibo elkartu eta eratorriak (sudur-luze, ulerterraz, goiztiar).

-Zenbatzaileak adjektiboaren ezker zein eskuinetara (hagitz polita, txiki samarra).

-Marka fonetikoak: xuhur, pollitta, goxo, txuri, edder.

-Errepikatzea (txiki-txikia).

1.2.3. Osagaien tokia: (Modifikatzailea+) N (+Modifikatzailea) + Artikulua: (oso polita; alfer samarra).

1.3. Aditz sintagma.

1.3.1. Gunea: aditza.

-Sailkapena.

● Aditz jokatuak.

Sintetikoak: Nor sistema (egon, joan, etorri, ibili, etzan); Nor-nori (egon, joan, etorri, ibili); Nor-nork (eduki, ekarri, eraman, erabili, jakin, esan *io, ihardun, irudi, iraun). Nor-nori-nork (iritzi).

Konposatuak edo perifrastikoak: Nor; Nor-nori; Nor-nork; Nor-nori-nork sistemak eta inpertsonalak.

● Aditz jokatu gabeak.

Partizipioak: -O, -ta, -(r)ik.

Nominalizazioa: -t(z)ea, -t(z)eak, -t(z)erik, -t(z)en, -t(z)eari ...

Gerundioa: -t(z)en, -z, -ta / -(r)ik, -la(rik), -ka.

-Aspektua.

● Aspektu bukaerarik gabe (-O); burutua (-tu) eta aspektu burutua adierazteko beste baliabide batzuk (ikusita daukat / ikusita nago, ikusia dut / ikusia naiz, egin izan dut).

● Ez-burutua (-t(z)en), geroaldia (-tuko) eta geroaldia adierazteko beste baliabide batzuk (joan behar dut, hastera doa, etortzekoa da/ egitekoa nuen); puntuala (noa, egiten ari naiz).

-Denbora.

● Orainaldia, lehenaldia eta geroaldia.

-Modua.

● Indikatiboa: Nor; Nor-nori; Nor-nork; Nor-nori-nork.

● Ahalera erreala, hipotetikoa eta irreala -ke modu markarekin: Nor; Nor-nori; Nor-nork; Nor-nori-nork.

● Subjuntiboa: Nor; Nor-nori; Nor-nork; Nor-nori-nork.

● Agintera aditz sintetikoetan (egon, etorri, joan, ibili); aditz perifrastikoetan: Nor; Nor-nork; Nor-nori-nork.

● Modua adierazteko beste forma batzuk.

Perifrasien, aditz lokuzioen, adberbioen, adberbio lokuzioen bitartez.

Beharra: behar izan, ezinbestekoa, nahitaezkoa da ... -t(z)ea.

Betebeharra: behar izan, -t(z)era behartu, -arazi; adberbiozko lokuzioak (zutik denok!, alde hemendik!), forma inpertsonalak (Hau ez da ukitzen!, Kontuz, bultzatu gabe).

Gaitasuna, posibilitatea eta baimena: ahal izan, ezin izan, -t(z)eko gai izan, -t(z)ea izan, joatea dauka/ez dauka joaterik.

Debekua: debekaturik dago ... -t(z)ea, ezin izan.

Probabilitatea: honezkero (goiz abiatu da eta honezkero Madrilen da).

Asmoa: behar izan, nahi izan, -t(z)ekoa izan, -t(z)ekotan egon/izan.

Suposizioa: geroaldikoa (Non da Jon? Bere anaiak jakingo du.), (Ahaztuko zitzaion, ahaztu egingo zitzaion), agian, beharbada.

1.3.2. Gunearen aldaketa eta osaketa.

-Aditz lokuzioak, moduzko partikulak (omen, ote, ohi).

-Sintagmako osagaien tokia.

● Galderazko perpausetan: izenordain galdetzailea + aditza.

● Ezezko perpausetan:

Aditz sintetikoak: (SN) + ez + V + (SN).

Aditz konposatuak: (SN) + ez + laguntzailea + (SN) + erroa.

1.4. Adberbio sintagma.

1.4.1. Gunea: adberbioa.

-Sailkapen formala.

● Bakunak (atzo).

● Eratorriak (atzizkiak: -oro (-ero) -ki, -ka, -ro, -ik, -la). Elkartuak (herenegun ...).

-Sailkapen semantikoa.

● Denbora eta tokizko adberbioak.

● Moduzko adberbioak eta intentsiboak (oso, nahiko, samar ...).

● Hiztunaren jarrera adierazten duten adberbioak.

● Iritzia eta ustea adierazten duten adberbioak: ustez, nik uste, nire iritziz, dirudienez, antza (denez), itxura (denez), nonbait.

● Segurtasunezko eta zalantzazko adberbioak: jakina, noski, badaezpada (ere).

● Suposizio adberbioak: agian, beharbada.

-Kasuaren araberako sailkapena.

● Inesiboa (non/norengan), adlatibo helburuzkoa eta hurbilduzkoa (nora(ntz)/norengana(ntz)), adlatibo terminala (noraino/norenganaino), adlatibo destinatiboa (norako/norenganako), abIatiboa (nondik/norengandik), destinatiboa, soziatiboa, motibatiboa, instrumentala eta prolatiboa. Denak singular eta pluralean, mugagabean eta bukaera bokala, -a organikoa, kontsonantea eta diptongoa duten hitzetan.

-Adberbiozko lokuzioak (batez ere, noizean behin, bat-batean, lehenengo eta behin ...).

1.4.2. Gunearen aldaketa.

-Errepikatzea (zabal-zabalik, plisti-plasta ...).

1.5. Sintagma postposizionala.

1.5.1. Gunea.

-Postposizioak kasu hauekin:

● Absolutua edo partitiboa.

● Genitiboa.

● Datiboa.

● Instrumentala.

● Inesiboa.

● Ablatiboa.

● Adlatiboa.

1.5.2. Gunearen aldaketa eta osaketa.

-Koordinazioa: trafikoa erraztearen alde ala kontra zaude?

-Lexikalizazioa: mahainguru, jendeaurreko, axolagabe ...

-Adjektibizazioa: beharren araberako eskakizunak.

1.5.3. Sintagmako osagaien tokia: (kasua +) postposizioa (+kasua).

1.6. Perpaus bakuna.

1.6.1. Perpaus motak.

-Perpaus deklaratzailea: baiezkoa eta ezezkoa.

-Galderazko perpausa.

● Erabatekoa ezta partikularekin.

● Partziala.

● Disjuntiboa ala partikularekin.

-Harridurazko perpausa, bai, erakusleak, ze(r), zein, nolako/zelako eta interjekzioak erabiliz.

-Aginduzko perpausa.

1.6.2. Komunztadura fenomenoak.

-Aditzarekin pertsonan eta numeroan komunztatzen duten osagaien elipsia.

-Aditz komunztadura bereziak (begiratu, deitu, jarraitu, utzi ...).

1.6.3. Perpausaren osagaien tokia.

-Galdegaia. Hurrenkera markatua eta markatu gabea.

1.7. Perpaus konposatua: harreman logikoen adierazpena.

1.7.1. Perpaus koordinatuak.

-Kopulatiboak: "eta" juntagailu kopulatiboa. Proposizioen artean eta sintagmen artean. Ondorioak deklinabidean (Josuri eta Begori / Josu eta Begori), eta aditzarekin duen komunztaduran.

-Korrelazioak ez ... ez ...; bai ... bai ...; ... -la ... -la; nahiz ... nahiz ...; zein ... zein ...; hala ... nola ...; ez ezik ... ere; ez bakarrik ... ere.

-Disjuntiboak: ala, edo, edota, nahiz, zein juntagailu disjuntiboak. Aditzarekin duen komunztadura. edo ... edo ...; ala ... ala .... korrelazioak.

-Adbertsatiboak: baina, baizik (eta), baino juntagailu adbertsatiboak.

-Banatzaileak: bata ... bestea ...; alde batetik ... bestetik ....; nolako ... halako ...; zer ikusi, hura ikasi.

1.7.2. Mendeko perpausak.

-Substantiboak edo konpletiboak: -(e)la, -(e)nik. Substantiboaren modifikatzailearen funtzioa (gaizki dagoelako susmoa dut), nominalizazioa (-t(z)ea, -t(z)eko ..); zehar galderak: -(e)n, -(e)n ala ez; partizipioarekin (ez dakit zer egin, ez daukagu zer eginik, ez duzu zertan etorri(rik)). Zehar galderaren balioa duten lokuzioak (zer denik ere ez!, beldur naiz galduko ez ote den, ama noiz etorriko zain nago).

-Adjektibozkoak edo erlatiboak: forma flexiboak +(e)n; partizipioa + -tako/-riko; zein(a) ... bait-/-(e)n.

-Adberbiozkoak edo zirkunstantzialak.

● Xedea: -t(z)era, -t(z)eko, -t(z)eko asmotan, -t(z)ekotan, -t(z)eagatik, -t(z)earren.

● Kausa: -(e)lako, eta, bait-, -(e)nez (gero), -(e)la eta, zeren (eta), -t(z)eagatik, -t(z)earren.

● Baldintza: baldintza erreala, hipotetikoa, irreala.

Aditz jokatu perifrastiko eta sintetikoekin: (Baldin) ba + aditzen forma flexiboak: Nor; Nor-nori; Nor-nork; Nor-nori-nork.

Adizki jokatu gabeekin: Partizipioa + z + gero; partizipioa ezik (ezean); -t(z)ekotan.

● Kontzesioa.

Adizki jokatuekin: -n arren, nahiz eta -n, ba ... ere, -la(rik) ere.

Adizki jokatu gabeekin: partizipioa + arren, nahiz eta partizipioa , partizipioa + agatik (ere), partizipioa + ta ere/-rik ere.

Kontzesioa adierazteko beste modu batzuk: datorrena datorrela, euria euri, euria gora- behera, kosta ahala kosta.

● Konparazioa.

Nolakotasuna: (-n) bezain; (-n) baino ... -ago(a); zenbat eta ... -ago(a) orduan/hainbat eta ... -ago(a); ahalik eta ... -en(a).

Kopurua: (-n) beste; adina; adinako; (-n) baino ... gehiago; (-n) baino ... gutxiago; zenbat eta gehiago/gutxiago orduan/hainbat eta ... gehiago/gutxiago; ahalik eta gutxien/gehien.

● Ondorioa: hain, hainbeste, halako ... ezen/non ... bait-/-n.

● Denbora harremanak.

Lehenago: partizipioa + baino lehen, aurretik, orduko.

Ondoren: partizipioa + eta gero, ondoren, -takoan.

Berehala: partizipioa + bezain laster/azkar ..., partizipioa eta berehala, -(e)neko.

Aldi berean: -(e)nean; -(e)n bitartean; partizipioa + bitartean; -(e)la(rik); -t(z)ean, -t(z)erakoan, -t(z)eaz bat(era), -t(z)earekin batera.

Maiztasuna: -(e)n bakoitzean, gehienetan, guztietan, aldiro, -(e)netan, -(e)nerako.

Abiaburua: -(e)netik, -(e)nez geroztik.

Xedea: -(e)n arte(an), partizipioa + arte(an).

● Moduzkoak.

Adizki jokatuekin: -(e)n bezala, -(e)n bezalako(a), -(e)n moduan, -(e)n modukoa(a), -(e)n eran, -(e)n neurrian, -(e)n heinean, -(e)nez, ba- ... bezala, -(e)naren arabera.

Adizki jokatu gabeekin: partizipioa + bezala, -t(z)eko moduan, partizipioa + ahala, ezin + partizipioa + ahala.

Modua adierazteko beste forma batzuk: zer egin ez dakiela dago, amaitu ezinik, ezin amaituz, arnas-estuka, esan duenaren arabera, zoro baten pare jarri zen, negar batean.

-Testuaren lokailuak:

● Kopulatiboak: ere, gainera, bestalde, behintzat, behinik behin, gutxienez ...

● Disjuntiboak: bestela, gainerakoan, gainerantzean.

● Adbertsatiboak: ordea, berriz, aldiz, aitzitik, (bien) bitartean, dena dela, dena den, hala (eta guztiz) ere ...

● Ondoriozkoak: beraz, hortaz, orduan, honenbestez, horrenbestez, hala.

● Kausazkoak: izan ere, zeren, bada.

2. Ortografiako edukiak (1. eranskineko 2.1.3. puntuaren garapena).

2.1. Idazkuntza sistema: alfabetoa.

2.2. Soinuak eta fonemak grafikoki adieraztea.

2.2.1. Geminazioa zenbait izen berezitan: digramak <dd, ll, ts, tt, tx, tz>.

2.2.2. <nb, np> (anbiguo, inpaktu).

2.3. Karaktereak beren itxura desberdinetan nola erabiltzen diren: maiuskulak eta minuskulak.

2.4. Ortografiako zeinuak.

2.4.1. Harridura eta galdera markak perpaus bukaeran bakarrik.

2.4.2. Gidoia noiz erabili hitz elkartuetan.

2.5. Silabaren egitura. Hitzak lerro bukaeran zatitzea.

2.6. Maileguak moldatzeko arau ortografikoak.

2.6.1. Hitz hasieran: R-ren aurrean bokala (arropa, errege, erloju).

2.6.2. Erdian: T epentetikoa (bertso, Bartzelona, defentsa, dantza, poltsa, galtzerdi).

2.6.3. Bukaeran: -ción: -zio (nozio); -sión: -sio (ilusio); -ón: -oi (balkoi); -ado: -atu (estatu).

2.6.4. Prozedura morfo--fonologikoak hitz elkartuak eratzean (betile, artzain ...), -a organikoa galtzea.

3. Eduki fonetiko eta fonologikoak (1. eranskineko 2.1.4. puntuaren garapena).

3.1. Bokal soinuak eta fonemak. Euskaltzaindiaren gomendioak: Euskara batuko ahoskera zaindua (EBAZ).

3.1.1. Diptongoak eta hiatoak.

3.2. Kontsonante soinu eta fonemak.

3.2.1. Nola ahoskatu <g> maileguetan.

3.2.2. Nola ahoskatu <j>.

3.2.3. Nola ahoskatu <s, ts, z, tz, x, tx>.

3.3. Prozesu fonologikoak.

3.3.1. Bustidura: il[ll], in[ñ].

3.3.2. Epentesia.

3.3.3. Ahostuntzea.

3.4. Fonetika sintagmatikoa: ez naiz [enaiz], ez luke [eluke], ez zara [etzara], ez dut [eztut].

3.5. Osagai lexiko bakartuen azentua.

3.5.1. Ondareko hitzak eta mailegu moldatuak.

3.6. Azentua eta azentugabetasuna: tonu ereduak sintagman.

3.6.1. Monosilaboak, izenordain posesiboak eta aditz konposatuak.

tsesa

1. Gramatikako edukiak (1. eranskineko 2.1.2. puntuaren garapena).

1.1. Izen sintagma.

1.1.1. Gunea: substantiboa eta izenordaina.

-Substantiboa:

● Motak: arruntak eta bereziak. Bakunak eta elkartuak.

● Generoa: marka idatziak eta ahozkoak. Arau bereziak.

● Numeroa: marka idatziak eta ahozkoak. Plural irregularra. Izen elkartuen plurala.

-Izenordainak:

● Pertsonalak: formak eta erabilerak. en, y, le, soi neutroak; izenordainaren tokia aditza + infinitiboa eraikuntzan; izenordaina O.I / à + izenordain tonikoa alternantzia; en / de izenordain tonikoa alternantzia; en eta y duten aditz lokuzioak.

● Erakusleak: formak eta erabilerak. Neutroak: ceci, cela, ça; ce/ça alternantzia subjektuaren arabera; c'est / il est alternantzia.

● Posesiboak: formak eta erabilerak.

● Mugagabeak: formak eta erabilerak. Kasu bereziak; quelques-uns/certains/ plusieurs alternantzia; qui ... que, quoi, que, où ... que, quiconque, nul.

● Galdetzaileak. Formak eta erabilerak.

● Erlatiboak: forma bakun eta konposatuak. Erabilerak. dont / duquel alternantzia; erlatibozko mendekoak esaldian duen tokia. Mise en relief: c'est ce qui / ce qui ... c'est.

1.1.2. Gunearen aldaketa.

-Determinatzaileak:

● Artikuluak: kasu bereziak. Zein kasutan ez den agertzen. partitiboa / mugagabea alternantzia (de la peine / une peine immense).

● Erakusleak: formak eta erabilerak.

Posesiboak: formak eta erabilerak. posesiboa / artikulua alternantzia.

● Mugagabeak: formak eta erabilerak. Kasu bereziak. Quelques, certains, divers, plusieurs, Quelconque, nul; artikulua / artikulu eza alternantzia (les quelques personnes/ quelques personnes). tous, toutes subjektuaren tokia (ils sont tous venus / tous sont venus).

● Zenbatzaileak: zenbaki kardinalak eta ordinalak. Kolektiboak, biderkatzaileak eta zatikiak, gehien erabiltzen direnak. Ehunekoak.

-Aposizioa: Paris, capitale de (...).

-Gunea aldatzea izen, adjektibo, aditz eta preposizio sintagma baten bidez.

-Gunea erlatibozko esaldi baten bidez aldatzea.

1.1.3. Sintagmako osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

-Sintagmako osagaien toki desberdinak.

-Genero eta numero komunztadura: determinatzailea, substantiboa eta adjektiboa.

1.1.4. Sintagmaren funtzio sintaktikoak: subjektua, objektu zuzena, zeharkako objektua, atributua, osagarri zirkunstantziala, osagarri predikatiboa.

1.2. Adjektibo sintagma.

1.2.1. Gunea: adjektiboa.

-Eraketa: atzizkiak, aurrizkiak.

-Generoa eta numeroa: kasu bereziak.

1.2.2. Gunearen aldaketa.

-Adberbio, izen, aditz sintagma baten bidez aldatzea.

-Preposizioa erabiltzea adjektibozko eraikuntzetan.

1.2.3. Osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

-Adjektiboak esaldian duen tokia (tokiaren arabera esanahia aldatzen duten adjektiboak; zenbait adjektiboren konbinazioa).

-Komunztadura: kasu bereziak.

1.2.4. Sintagmaren funtzio sintaktikoak: epitetoa, atributua, osagarri predikatiboa.

1.3. Aditz sintagma.

1.3.1. Gunea: aditza.

-Denbora eta modua: formak eta erabilerak.

● Lehenaldia: burutugabea, pluskuanperfektua eta lehenaldi burutua.

● Lehenaldi indefinitua eta lehenagoko lehenaldia eratu eta erabiltzea.

● Geroaldia: geroaldi bukatua erabiltzea. Baldintza, geroaldia lehenaldian adierazteko.

● Indikatibo/subjuntibo/baldintzaren balioak.

● Infinitiboaren, lehenaldiko partizipioaren, orainaldiko partizipioaren balioak.

-Boza:

● Boz pasiboa. Egile osagarria: par / de.

● Pasiboa adierazteko beste modu batzuk: faire aditza+infinitiboa (On a fait évacuer la salle); se faire / se laisser+infinitiboa (Je me suis fait opérer / Elle ne se laisse pas convaincre); se voir / s'entendre + infinitiboa. Pasibo inpertsonala: Il a été décidé de ...

● -Aditz eta eraikuntza inpertsonalak. Eraikuntza bikoitzeko aditzak: pertsonala-inpertsonala.

1.3.2. Gunearen aldaketa

-Ukazioa: zenbait ukazioren konbinazioa. Infinitiboaren bidezko ukazioa.

-Aditz iragankorrak / iragangaitzak; osagarri bikoitzeko aditzak.

-Aditz erregimena.

1.3.3. Sintagmako osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

-Subjektua-aditza komunztadura: kasu bereziak (substantibo kolektiboak, ehunekoak, etab.).

-Denbora komunztadura (zeharkako diskurtsoa, menderakuntza, etab.).

1.3.4. Sintagmaren funtzio sintaktikoak: subjektua, atributua, COD, osagarri zirkunstantziala, adjektibozko osagarria.

1.4. Adberbio sintagma.

1.4.1. Gunea: adberbioa eta adberbiozko lokuzioak.

-Motak:

● Denbora: avant eta konposatuak, tôt eta konposatuak (tantôt, sitôt, plus tôt / plutôt), jamais balio positiboarekin (si jamais, à jamais, etab.).

● Tokia.

● Modua: -ment adberbioak eratzea: kasu bereziak. adjektiboa/-ment adberbioak alternantzia (bas / bassement).

● Kopurua eta intentsitatea: bien / beaucoup, tout / très, tant / autant / si / aussi, plus / davantage alternantzia. Mugagabe gisa erabilitako kopuru adberbioak: peu, beaucoup, énormément, assez, etab.

● Baieztapena: oui / si alternantzia.

● Ukazioa: negazio bakartua: non / pas alternantzia (moi non, pas moi, moi pas, etab).

● ne ukazioa bakarrik erabilia: ukazio balioarekin (+ oser, pouvoir, savoir) edo ne explétif (+ konparatiboa, sans que, avant que, de peur que, craindre que, etab.).

● Galdera eta harridura: combien, que.

● Probabilitatea.

-Gradua: konparatiboa eta superlatiboa, kasu bereziak.

1.4.2. Gunearen aldaketa.

-Adberbio bidez: bien / beaucoup alternantzia (davantage, mieux, pire).

-Preposizio sintagma baten bidez: pour toujours, à jamais.

1.4.3. Sintagmako osagaien tokia

-Adberbioaren tokia (aditza forma bakunean, konposatuan, infinitiboan, partizipioan).

1.4.4. Sintagmaren funtzio sintaktikoak.

1.5. Preposizio sintagma.

1.5.1. Gunea: preposizioak eta preposiziozko lokuzioak.

-Tokia.

-Denbora.

-Harreman logikoak.

-Alternantzia: à / de: aditz erregimena; adjektiboa + à / de.

1.5.2. Sintagmako osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

-Preposizioa errepikatzea edo ez agertzea.

1.5.3. Sintagmaren funtzio sintaktikoak.

-Osagarri zirkunstantziala.

-Aditz erregimena.

1.6. Perpaus bakuna: perpaus motak, osagaiak eta haien tokia.

1.6.1. Perpaus deklaratzaileak: baiezkoak eta ezezkoak.

1.6.2. Galderazko perpausa: ahozko eta idatzizko formak.

1.6.3. Perpaus exhortatzailea: baiezkoa eta ezezkoa.

1.6.4. Harridurazko perpausa.

1.6.5. Subjektu eta aditzaren komunztadura.

-Subjektua irauli beharreko kasu nagusiak: galdera, tartekiak, erlatibozko perpausak, peut-être, ainsi, sans doute, aussi, perpaus hasieran.

1.7. Perpaus konposatua: harreman logikoen adierazpena.

1.7.1. Konjuntzioa eta disjuntzioa.

1.7.2. Esapide konpletiboak: denbora eta modua. Mendeko perpaus infinitiboak. Forma inpertsonalak.

1.7.3. Zehar estiloa: sarrerako aditzak (orainaldian eta lehenaldian). Moduen eta denboren aldaketak. Denbora adierazpideen aldaketak. Zehar galdera.

1.7.4. Kontzesioa eta aurkakotasuna adieraztea.

-Aurkakotasuna: alors que, tandis que, par contre, en revanche, au contraire, contrairement à, à l'inverse de, à la différence de, au lieu de + inf, plutôt que (de), autant ... autant.

-Kontzesioa: pourtant, cependant, néanmoins, toutefois, malgré tout, quand même, tout de même, bien que, quoique, malgré, en dépit de, tout + orainaldiko partizipioa, sans que, sans, certes ... mais, si, encore que, quitte à, au risque de, sauf.

● Kontzesioa eta mugagabetasuna: quel que soit, quoi que, qui que, où que.

● Kontzesioa eta hipotesia: à moins que, à moins de, même si, quand bien même.

1.7.5. Konparazioa adieraztea.

-Comme, comme si, ainsi que, de même que, tel que; plus (de) / moins (de) ... que eta ne explétif eta le izenordaina erabiltzea, aussi/autant (de) ... que, plus ..., plus ... / moins ..., moins ... / autant ..., autant ..., meilleur, mieux, pis, pire, plus mauvais, moindre, plus petit; plutôt que (de), d'autant (plus,moins, mieux) ... que.

1.7.6. Baldintza eta hipotesia adieraztea.

-Si, sinon, autrement, sans cela (ça), si jamais, à condition que, pourvu que, au cas où, pour peu que, à moins que, soit que ..., soit ... que, que ... ou que, à condition de, à moins de, faute de, en cas de, avec, sans; gerundioa.

1.7.7. Kausa adieraztea.

-Car, en effet, parce que, puisque, comme, étant donné que, vu que, sous prétexte que, d'autant que, d'autant plus / moins que, c'est / ce n'est pas pour cela que ..., c'est / voilà pourquoi, ce n'est pas que ... mais (c'est parce que), par, pour, sans, avec, à cause de, grâce à, en raison de, étant donné, vu, à la suite de, suite à, sous prétexte de, de peur de, de crainte de; par manque de, faute de, à force de, tant, tellement; orainaldiko partizipioa.

1.7.8. Xedea adieraztea.

-pour que, afin que, de peur que, de crainte que, de sorte que, de manière / de façon que (à ce que), pour, afin de, en vue de, de peur de, de crainte de, de manière / de façon à, histoire de, dans l'intention / le but / l'espoir de; agintera + que + subjuntiboa.

1.7.9. Ondorioa adieraztea.

-Donc, alors, par conséquent, en conséquence, c'est / voilà pourquoi, d'où, de ce fait, du coup, aussi / ainsi subjektua iraulita, de sorte que, si bien que, de (telle) façon / manière / sorte / que, à tel point que, au point que, si / tant / tellement ... que, trop / assez (de) ... pour (que), sans (que).

1.7.10. Denbora adieraztea.

-Lehenago: avant que, jusqu'à ce que, en attendant que subjuntiboa, avant le moment où, en attendant le moment où, jusqu'au moment où + indikatiboa.

-Aldi berean: quand, lorsque, tant que, pendant que, alors que, tandis que, depuis que, au fur et à mesure que, au moment où, toutes les fois que, chaque fois que, maintenant que; gerundioa.

-Ondoren: dès que, aussitôt que, aussi longtemps que, après que, une fois que, à peine, dès, depuis, à partir de; orainaldiko eta lehenaldiko partizipioa.

2. Ortografiako edukiak (1. eranskineko 2.1.3. puntuaren garapena).

2.1. Ortografia fonetikoa.

2.1.1. Gramatikako marka idatzien eta ahozkoen kontrastea.

2.1.2. Onomatopeien ortografia: bof!, ouille!, aïe!, etab.

2.1.3. Ahoskeran berezitasuna sor dezaketen grafiak: archéologie, psychologue, psychique, choral, etab.

2.1.4. Beste hizkuntza batetik hartutako hitzen ortografia (frantsesaren sistemari egokituak edo ez): week-end, football, bluff, etab.

2.2. Ortografia gramatikala.

2.2.1. Berezitasun ortografikoak aditz irregularren jokoan.

2.2.2. Komunztadura.

-Participe passé.

-Kolore adjektiboak: des robes gris foncé.

-Hitz elkartuak.

● Kasu bereziak: des souliers tout neufs, c'est moi qui voulais, etab.

2.2.3. Adjectif verbal / participe présent: aldaketa ortografikoak: fatiguant / fatigant, négligeant / négligent, etab.

2.2.4. -euil grafia aldatzea g eta c ondoren: accueillir, s'enorgueillir, etab.

2.2.5. -ment adberbioak, kasu bereziak, précisément, etab.

2.3. Erabilerazko ortografia.

2.3.1. sc grafia [s] fonemarako: scénario, adolescent, etab.

2.3.2. Tarteko letra mutuak: rhume, authentique, sculpter, etab.

2.3.3. Kontsonante bikoitzak.

2.3.4. Azentuak zuzen erabiltzea.

3. Fonologiako edukiak (1. eranskineko 2.1.4. puntuaren garapena).

3.1. Alderdi prosodikoak.

3.1.1. Erritmoa.

-Talde erritmikoak eta azentu erritmikoa.

-Talde erritmikoak eta jarraikitasuna.

● Enchaînement vocalique, enchaînement consonantique, liaison: nahitaezkoa, aukerakoa eta debekatua; kasu bereziak: le un, le onze. h aspiré, h muet: le hasard, la haine, l'hésitation.

-Zailtasun bereziak.

● <e> muet y <e> instable: méd(e)cin, sam(e)di; kontsonante geminatuen ahoskera: la d(e)dans, il n'y a pas d(e) dîner, i(l) l'aime, etab.

3.1.2. Intonazioa.

-Deklaratzailea, galderazkoa, harridurazkoa, aginduzkoa.

-Ñabardura subjektiboak sortzea: behin eta berriz ekitea, haserrea, ezustea, zalantza, errezeloa, iradokizuna, hitz erdika esatea, ironia, etab.).

-Hizkuntza maila desberdinen ezaugarri adierazgarrienak: asimilazioa, elipsia, liaison-ak.

3.2. Frantsesaren sistema fonetiko eta fonologikoa.

3.2.1. Kontsonante soinu eta fonemak:

-Kontsonante edo talde kontsonantiko berezi batzuk: g, gr, ch, etab.

-Ahoskera desberdina grafia berberarekin: orchestre, architecte, fille, ville, etab.

-Bukaerako kontsonante ahoskatuak edo ahoskatugabeak: tabac, estomac, sac, hamac, hiver, cap, coup, plus, virus, etab.

-x grafiaren ahoskerak: excuse, exiger, deuxième, dix, soixante, Bruxelles, etab.

-/s/ likidoa (sport, spécial, etab.).

3.2.2. Bokal soinu eta fonemak:

-Ahozko bokalak: aurkakotasuna / / /e/, / /O/.

-Bokal sudurkariak.

-Erdibokalak.

-Ahoskera ez-ohikoa duten eta maiz erabiltzen diren hitz gehienak menderatzea: agenda, examen, solennel, spécimen, album, etab.

3.2.3. Kasu bereziak:

-Beste hizkuntza batetik hartutako hitzak ahoskatzea: week-end, football, bluff, etab.

-Siglen ahoskera.

-Onomatopeien ahoskera.

-Lagun arteko erregistroko ezaugarri fonetikoei atentzio berezia.

-Eskualdeetako eta frankofoniako aldaerak ezagutzen hastea.

Ingelesa

1. Gramatikako edukiak (1. eranskineko 2.1.2. puntuaren garapena).

1.1. Izen sintagma.

1.1.1. Gunea: substantiboa eta izenordaina.

-Substantiboa:

● Motak: kasu bereziak, The Argentine; news / a news item.

● Generoa.

Adierazle lexikoen bidezko desberdinketa: Stallion/mare; ram / ewe; gal / lad.

Transferentzia.

● Alderdi nabarmenak bereiztea: herrialdeak entitate geografiko gisa (neutroa) edo entitate politikoekonomiko gisa (femeninoa); Here we can see Germany. It is one of the biggest countries in Europe; Italy has increased her exports by %10 in the last year.

● Entitate bizidunen / bizigabeen afektuzko trataera (neutroa / fem. / mask.): cat; "It's a big cat"; "My cat? She is really lazy"; ship; The designer of the Titanic thought she was unsinkable.

● Numeroa.

Pluralia tantum -s: means; minutes (of a meeting); customs (to go through customs).

Singularra / plurala -s: Premises.

Atzerriko hizkuntzetatik hartutako hitzak, gehienbat pluralean erabiliak: media; data; criteria; errata; bacteria; strata.

Substantibo konposatuak: (lehen elementua) daughters-in-law; men-of-war; passers-by; (bigarren elementua) boy-friends; grown-ups; assistant-directors; (bi elementuak) women doctors

● Kasua.

Genitibo taldea: Someone else's fault; an hour and a half's delay; the teacher of music's room.

Genitibo independentea: My marks weren't as good as John's; Her laugh is just like my sister's; Nick's is a good idea, too.

Gradua. Erlatiboa: txikigarria eta handigarria (hitz ohikoenetan: Kitchenette; piglet; booklet; hypertext; mega store.

-Izenordainak.

● Pertsonalak

Ondokoen erabilera bereziak: we / you / they / one. Barne hartzailea / baztertzailea: How do you get to Chester? The one I saw; One would think they would lower the prices; Each student has to hand in what they have been assigned.

it-en erabilera bereziak; I find it difficult to concentrate here; The climber finally made it to the top; You do like it there, then.

● Bihurkariak. Erabilera idiomatikoak: She was beside herself with rage; Mark is full of himself; I did it by myself

● Posesiboak: own bidez indartuak: John was his own boss

● Erlatiboak. Formak hautatzea: that (O) nahitaezkoa; The guy that works opposite me is on sick leave. The guy I'm looking for is, apparently, off work.

● Erakusleak Jarrerazko balioak: "Last night's program was horrendous especially with that presenter, Terry Forsythe"; kontraste anaforikoa (this) / kataforikoa (that) "This joke I'm going to tell you is funnier than that".

● Mugagabeak: none at all/ whatsoever; She gave us no help at all; She showed no interest whatsoever.

● Galdetzaileak. Ondokoak bereiztea: who / whom; Who did you see? Whom did you see? (formala).

1.1.2. Gunearen aldaketa.

-Determinatzaileak.

● Artikuluak.

Mugatua.

● Erabilera idiomatikoak: look s.o. in the eye.

● Tonikoa: (You mean you met) the George Clooney?

● Erregistro informalean/lagun artekoan: The old man's in a mood again.

● Harridura adieraztean: The ref's given a penalty, the idiot!

● Zenbatzaileak: kolektiboak; partitiboak; zenbaki ordinalak, kardinalak, zatikiak, ehunekoak eta hamartarrak: a school of fish; a speck of dust; any help will be welcome; half (of) the population; three and a half laps; twice as much; thirty something; some two hundred people; three quarters; twenty per cent; point four.

-SN bidez: boxes this size.

-Atzean jarritako SAdj baten bidez: the members present.

-SV bidez: the people to rub shoulders with; the crime being investigated.

-Sadv bidez: The move forward.

-Aldaketa gabeko SPrep bidez: three points for.

-Perpaus baten bidez: the man (that) we met at the party.

-Aposizioa.

● Aposizio-adierazleak: namely; or rather; ie; as; including / included. Some groups, namely, chronic disease sufferers will benefit from this new system; He was best known for his horror films including "kenstein's bride" and "Dracula."

● Atzean jarritako aposizioa: He's a real whizz with computers, your son.

1.1.3. Sintagmako osagaien tokia.

-(Dets+) (SAdj+) (SN+) N (+SN) (+SAdj) (+SV) (+SAdv) (+SPrep) (erlatibozko esaldia) (+perpausa).

-Determinatzaileek katean duten tokia. Zenbait toki hartzen dituzten determinatzaileak: both; all; All the guests enjoyed the dinner; The guests all enjoyed their dinner; Both the girls passed their test; The girls both passed their test.

1.2. Adjektibo sintagma.

1.2.1. Gunea: adjektiboa.

-Adjektiboa.

Motak.

Erabilera lexikalizatua: a downright lie.

● Gradua.

Erlatiboaren tokia.

● Aurrizkiak eta atzizkiak (-ish).

● Aldaketa ondokoekin: somewhat, slightly, pretty, rather: somewhat excessive, pretty difficult, slightly annoying [nahitaezko erabilerak].

● Hardly, sort / kind of.

● utterly, deeply gisako adberbioekin jartzea: deeply concerned, utterly devastated, bitterly disappointed.

Konparatiboa.

Erabilera bereziak. Kontrastatzailea: more good than bad.

1.2.2. Gunearen aldaketa.

-SN bidez: sky high.

-SAdj bidez: sickly yellow.

-SV bidez: hard to get to know.

-Esaldi konpletibo baten bidez: unsure whether to leave / how to tell him.

-Aldaketa anizkoitza: a couple of centimeters too tall; far too small to cater for all these people.

1.2.3. Sintagmako osagaien tokia.

-(SN+) (SAdj+) (SAdv+) N (+SV) (+ esaldi konpletiboa) (+perpausa).

-Adjektiboek katean duten tokia: toki atributiboa eta predikatiboa; gune koordinatuak. Determinatzailea > balioa / iritzia > tamaina > adina > forma > kolorea > jatorria > materiala > izen elkartua: Those beautiful black riding-boots; The voluptuous Argentine tango dancer; that horrendous green plastic raincoat.

That nonsensical idea (atributiboa); your neighbour was very rude; your friend made us very comfortable; whether he'll agree is doubtful; living in a city like London isn't always easy (predikatiboa).

1.2.4. Sintagmaren funtzio sintaktikoak.

-Cpred: Thank goodness, he made the talk short; she pulled her belt tight.

1.3. Aditz sintagma.

1.3.1. Gunea: aditza.

-Aditza.

● Motak.

Kasu bereziak: Seek / sought; bereave/bereft; hang-hung / hanged; needn't / didn't need.

● Denbora.

Geroaldia adieraztea: will (+ have + Part Pas); be due to + inf; be to + inf; will (+ have + Part Pres); My train is due to leave at four o'clock; By the end of the month I will have been working here for three years; You are to be back before midnight.

Orainaldia adieraztea: be (+ always + -ing); He's always complaining.

Geroaldia lehenaldian adieraztea: They were going to provide us with a new car; He was later to regret having turned down the job offer. I meant to tell you but it slipped my mind.

● Aspektua.

Iraunkorra: berez iraunkorrak diren aditzak; aditz perifrasiak: would + inf.; look, listen; He would mature in due course.

Ohiturazkoa: aditz perifrasiak (will / would + inf.) He will invariably arrive five minutes late.

Inkoatiboa: berez inkoatiboak diren aditzak; aditz perifrasiak (be about to); The train was about to leave when I arrived at the station.

Iteratiboa: berez iteratiboak diren aditzak; aditz perifrasiak (go / keep on + -ing); aditzaren errepikapena; The child kept on crying after the fall; She can't help interrupting; He talks and talks.

Amaierazkoa: berez amaierazkoak diren aditzak. He arrived. He passed out.

● Modalitatea.

Beharra eta betebeharra: shall.

Baimena: might.

Asmoa eta nahia: shall.

Subjuntiboa: use of should; He demanded that the price be reduced; He demanded that the price should be reduced.

● Boz pasiboa.

Egiturak; He can't be allowed to do that; They're reported to / supposed to / said to ...

VAux get / have-rekin; His car got damaged; He had his hair cut.

1.3.2. Guneen koordinazioa.

● Try and do it; go and see the doctor.

1.3.3. Sintagmaren funtzio sintaktikoak.

1.4. Adberbio sintagma.

1.4.1. Gunea: adberbioak eta adberbiozko lokuzioak.

-Aderbio:

● Motak: indartzaileak / murrizgarriak / jarrerazkoak; really; actually; simply; just; certainly; hardly; (un)fortunately; surprisingly; personally; frankly; besides; rather; instead. I'm sure she can't read that quickly; he talks so slowly it's almost irritating to listen(indartzailea); kly, I think he's lying; Personally, I think it's a really hare-brained idea.(jarrerazkoa); I could hardly understand a word of the guide said (murrizgarria).

● Gradua: positibo erlatiboa: fairly quickly; pretty well; somewhat better

1.4.2. Gunearen aldaketa.

-SN: five inches underground.

-SPrep: well behind time.

-SAdv: further west.

1.4.3. Sintagmako osagaien tokia.

-Toki erlatiboa adberbio kateetan.

-Modu, toki eta denborako lokuzioak.

1.5. Preposizio sintagma.

1.5.1. Gunea: preposizioa eta preposiziozko lokuzioak.

-Motak:

Tokia.

Denbora.

Kausa / asmoa.

Bitartekoak / egilea.

Akonpainamendua.

Laguntza / aurkakotasuna.

SN baten postmodifikatzailea.

Disjuntua / adjuntua.

V edo Adj.ren osagarria.

Beyond -> his house is beyond the olive grove; up to; because of -> because of the accident, he won't be able to walk properly; in ... manner; with; against; of (postmodifikatzailea); with regard to -> with regard to tuition, it's the most advanced institution in the area; out of.

1.5.2. Gunearen aldaketa.

-SN: six per cent above the last quarter.

-Sadv: he drove right off the road.

-Sprep: from under the bridge.

-SV: apart from dancing.

1.5.3. Sintagmako osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

-(SN+) (SAdv+) N (+SPrep) (+SAdv) (+SN) (+SV).

1.5.4. Preposizio sintagmaren funtzio sintaktikoak.

-Suj: around ten or twelve people will be enough for the job.

-Adjuntua: they were sitting on the fence.

-Postmodifikatzailea: the toys in the window looked wonderful.

-Aditzaren osagarria: the snake slid from under the boulder.

-Adjektiboaren osagarria: I'm happy about your progress.

1.6. Perpaus bakuna.

1.6.1. Perpaus motak, osagaiak eta haien tokia.

-Perpaus deklaratzailea.

● Egitura enfatikoak.

Subjektu aurreratua it + V (+Atrib / OD / OI / CC) + esaldi estrajarria honekin: that / wh- / to + inf / -ing.

● Osagaiak ez agertzea.

Subjektua: Told you so; Looks like rain; Serves you right.

Aditza: Not bad that wine.

● Laguntzaile enfatikoa: They do want you to come; We did pay for it!; We do believe in equality.

● Osagaien tokia. Hurrenkera markatuak. Adberbiozko ezezko adierazpideak hasieran: Never have I seen such a shambles; No way will I sign this.

-Galderazko perpausa.

● Suj / VAux ez agertzea: Having fun?; You coming?

● Oihartzunez: -"I'll resign." -"You'll what?"; "You'll resign?"

● Galdetzaile erretorikoak: What difference does it make?

-Harridurazko perpausa.

● Galdera egiturarekin: Isn't it lovely!; How could you!

● Forma eliptikoak: The excuses she comes up with!

-Aginduzko perpausa.

● Errefortzu pronominala: Don't you (ever) dare do that!

● Laguntzaile enfatikoa: Do sit down!; Do hurry!

● Iraultzea: Out you get!

● Forma eliptikoak: You lot, out!

1.6.2. Komunztadura fenomenoak.

-Subjektua <-> V. Komunztadura gramatikala, nozionala eta hurbiltasunezkoa.

● Subjektu kolektiboa: aldakortasuna.

● Esaldi konpletiboak: What I hate (the) most is / are sci-fi films.

● Egitura enfatikoak: It was in April when / that we came; It was in Kenya that / where she bought the necklace.

-Subjektua<-> Atrib / Cpred: Everybody should do their share of the job.

1.7. Perpaus konposatua.

1.7.1. Harreman logikoen adierazpena.

-Juntagailua: not only ... but (also).

-Kontzesioa: still; despite (the fact that / -ing); in spite of (the fact that / -ing).

-Baldintza: as / so long as; supposing; given (that); provided / providing; unless; iraultzea: Had I known; Should you bump into.

-Kausa: owing to; due to; because of, thanks to.

-Xedea: so as to; in order to / that; for (s.o.) to; so as not to.

-Emaitza: therefore; or else; thus.

-Denborazko harremanak: Hardly (iraultzea) ... when; no sooner ... than; on / before / after + -ing; having + PartPas; whenever.

1.7.2. Perpausen hurrenkera.

-Nagusia (1. zatia) + Mendekoa + Nagusia (2. zatia).

2. Ortografiako edukiak (1. eranskineko 2.1.3. puntuaren garapena).

2.1. Soinuak eta fonemak grafikoki adieraztea.

2.1.1. Grafemak zenbait korrespondentzia fonemikorekin.

2.1.2. Ez-ohiko korrespondentziak izen berezietan eta atzerriko hitzetan.

2.1.3. Homofonoak eta homografoak.

2.1.4. Aldaera estandar britainiarra eta amerikarra.

2.2. Maiuskulak, letra etzana, lodia eta azpimarratua erabiltzea.

2.3. Ortografiazko zeinuak nola erabili: puntu eta koma; komatxoak; etenpuntuak.

2.4. Laburdurak, siglak eta ikurrak.

3. Fonologiako edukiak (1. eranskineko 2.1.4. puntuaren garapena).

Gaitasun honek berarekin dakartza, maila aurreratuan, honako alderdi hauek hauteman eta sortzeko ezagutza eta trebetasunak:

3.1. Bokal soinuak eta fonemak.

3.1.1. Bokal kardinalak eta horien aldaerak.

-Aldaerak silaba irekian: me, so, play: trabatua: am, ants, eel; silaba azentuduna: fan-TAS-tic, ex-CI-ted; silaba azentugabea: ci-NE-MA; plisilaboak.

-Diptongo murrizketa + schwa: fire, player, royal, tower.

3.1.2. Ahoskera alternatiboak:

-Elementu lexiko bakartuetan: data "leisure"

-Forma ahuletan: from /fr /fr was /w /w

3.2. Kontsonante soinu eta fonemak.

3.2.1. Alofono nagusiak.

-/t/, /k/, /p/ hasperendunak hasieran: tea, cat, pen.

-/t/, /k/, /p/ glotisa itxita bukaeran: eat, back, slip.

-/b/, /g/, /d/ ahostunak hasieran: bat, gone, dust, ahoskabeak bukaeran tab, big, stud.

3.2.2. Artikulazio tokia.

-/b/ ezpainbikaria, /f/ ezpainkari-horzkaria, / / edo /&eth./ horzkaria, /d/ hobikaria, / erretroflexua, / edo / sabaikari hobikaria, /j/ sabaikaria, /g/ belarra, /h/ herskaria.

3.2.3. Artikulazio modua.

-/p/ eztandakaria, /m/ /n/ / / sudurkaria, /t afrikaria, /l/ albokaria, /v/ igurzkaria.

-Ozentasuna: kontsonante ahostunak /b/, /d/, /g/, /v/, /&eth./, /z/, / /d /m/, /n/, / /r/, /j/, /w/ eta kontsonante ahoskabeak /p/, /t/, /k/, /f/, / /s/, / /t

3.2.4. Ahoskera alternatiboak.

-s /s/ & / /: absence /abs Asia

-g /g/ & / /: gold genre /

3.3. Prozesu fonologikoak.

3.3.1. Elisioa.

-Bokal elisioa posizio atonoan: police /pl correct /krekt/.

-Kontsonante elisioa: acts of parliament / ks mashed potatoes want to /w

3.3.2. Asimilazioa.

-Kontsonantikoa.

● Atzekoz aurrerako asimilazioa: ten pence /ten/ /pens/ > /tem'pens/.

● Aurreranzko asimilazioa: Church Street

● Koaleszentzia: won't she

3.3.3. Epentesia.

-The law is clear blue eyes

3.4. Osagai lexiko bakartuen azentu fonikoa / tonala.

3.4.1. Bereizte funtzioa perpausean.

-Record /'rek record /ri'k

3.4.2. Azentuazioa hitz eratorrietan.

-Photograph; photographer; photography; photographic.

3.4.3. Hitz eratorrien eta elkartuen azentuazioa.

-Walking-stick; broad-shouldered; well-known.

3.5. Azentua eta azentugabetasuna.

3.5.1. Tonu ereduak sintagman eta perpausean

-Tonalitate neutroa eta markatua tematizazio edo kontraste sintaktikoetan, bukaerako osagarri zirkunstantzialetan edo oihartzuneko galderazkoetan.

-Tonu neutro eta markatuak.

● Perpauseko osagaiei, galderazko perpausei, oihartzuneko galderazkoei edo harridura balioari lotuak.

● Informazioaren egiturari lotuak: tematizazio markatua, ez-osoa hitz erdika esanda edo inplikazioarekin.

● Jarrera aldaketak: iseka, errepikapena.

Italiera

1. Gramatikako edukiak (1. eranskineko 2.1.2. puntuaren garapena).

1.1. Izen sintagma.

1.1.1. Gunea: substantiboa eta izenordaina.

-Substantiboa:

● Motak: arruntak eta bereziak. Bakunak eta elkartuak. Berrikustea eta sakontzea.

● Generoa: oposizioarekin eta oposizio gabe. Berrikustea eta sakontzea.

Flexio erregularra: m -o, f. -a. Berrikustea.

Flexio irregularra: studente / studentessa, cane / cagna, fratello / sorella.

Gaztelaniarekiko disimetria: il miele, la guardia ...

Atzerriko hitzak: bunker, tilt, beauty ...

Hitz homografoak: àncora-ancòra, fòrmica-formìca, prìncipi-princìpi ...

● Numeroa: oposizioarekin eta oposizio gabe.

Flexio erregularra: sing. -o, -e, > pl. -i, sing. -a > pl. -e.

Flexio irregularra: uomo-uomini, uovo-uova, mille-mila. Berrikustea.

Plural bikoitzeko substantiboak: urlo-urli/a, membro-membri/a, fondamento-fondamenti/a ...

Hitz elkartuen plurala: casseforti, passaporti, capiclasse.

Numero bakarreko substantiboak: sing. biancheria, ossigeno, calcio, malaria ...; plural ferie, forbici, posteri, vettovaglie ...

● Gradua:

Positiboa. Txikigarriak: -ino, -etto, -ello. Berrikustea.

Ezezkoa. Txikigarriak: -uncolo, -uccio ...

-Izenordainak:

● Pertsonalak: tonikoak (subjektua, OD, OI, preposizioarekin) eta atonoak (OD, OI). Berrikustea.

● Izenordain elkarketak.

OD+OI: me lo, gliela ... Berrikustea.

OI+NE: me ne, te ne ....

CI luogo + OD: mi ci, ti ci, ce li, ce le ....

CI luogo + OI: gli ci, le ci; se verrai alla festa ti ci farò conoscere mio fratello.

Si impersonale + OD: mi si, la si, ci si ...; Dove si può vedere ? La si può vedere al Louvre.

Si impersonale + OD: gli si, le si ...; Le si permetterà di venire quando avrà finito di studiare.

Si impersonale + ci / ne: ci si, se ne: Fra amici ci si diverte sempre; A lezione non se ne parla spesso di politica.

● si izenordaina balio riflessivo, impersonale, passivante-rekin.

● Posesiboak. Edukitzaile batendako edo gehiagorendako formak: il mio libro, le nostre macchine.

● Erakusleak: questo, quello, Berrikustea; codesto.

● Galdetzaileak: chi, che, quale, quanto. Berrikustea.

● Mugagabeak.

Genero edo numeroko aldagaiak: qualcuno-a, molto-a, poco-a, nessuno-a, altro-a.

Aldaezinak: niente, qualcosa, abbastanza. Berrikustea; alcuni, parecchio, ognuno, ciascuno, altrettanto, qualunque, qualsiasi.

● Adberbiozkoak.

Ci lokatiboa aditz pronominalekin: esserci, metterci, volerci, entrarci, farcela, avercela, tenerci, vederci, sentirci, cascarci ...

● Ne.

Partitiboa: ne ho mangiate due.

Pronominala: che ne pensi di quello?

Aditz pronominalak: fregarsene, valerne la pena, non poterne più, averne fin sopra i capelli, volerne, andarne, aversene a male, farne di tutti i colori ...

● Erlatiboak.

Aurrekaridunak eta gabeak.

il quale, la quale, i quali, le quali; cui, repaso; dove formak: il paese dove abito.

● Erlatibo bikoitzak quanto/a/i/e: Chi rompe paga; Faccio quanto mi piace; Invidio quanti mangiano e non ingrassano.

1.1.2. Gunearen aldaketa.

-Determinatzaileak:

● Artikuluak: mugatua, mugagabea eta partitiboa. Determinatzaileen erabilerak. (berrikustea eta sakontzea)

● Erakusleak: hurbileko eta urrutiko formak. Italierak bi deixi gradu baizik ez. Berrikustea.

● Posesiboak: edukitzaile batendako edo gehiagorendako formak. Posesiboak eta ahaide izenak: mio padre, i miei fratelli, la mia mamma ... Berrikustea; italierako zenbait erabilera, gaztelaniaz desberdinak.

● Zenbatzaileak: zenbaki kardinalak eta ordinalak.

-Aposizioa; Roma, capitale d'Italia.

-Honakoen bidezko aldaketa:

● Izen sintagma (la donna oggetto).

● Adjektibo sintagma (una donna felice).

● Aditz sintagma (acqua bollente).

● Preposizio sintagma (ragazza dagli occhi azzurri).

● Erlatibozko esaldia (l'uomo la cui figlia è avvocato).

1.1.3. Osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

-(Det.+) N (+SAdj.) (+SPrep.) (+ erlatibozko esaldia): Le scarpe bianche di Anna che ti piacciono tanto.

1.1.4. Sintagmaren funtzio sintaktikoak.

-Subjektua, O.D, OI, atributua, C.C., osagarri predikatiboa.

1.2. Adjektibo sintagma.

1.2.1. Gunea: adjektiboa.

-Motak: kalifikatiboa eta determinatzailea. Berrikustea.

-Numeroa: oposizioarekin (bianco/-chi) eta oposiziorik gabe (rosa). Berrikustea.

-Gradua: positiboa, superlatibo irregularrak.

-Aurrizkiekin eta atzizkiekin eratzea.

-Eratorpena -ale, -ante, -esco, -aggio, -mento ... erabiliz: autunno-autunnale, bosco-boscoso, mangiare-mangiabile, pazzo-pazzesco.

1.2.2. Gunearen aldaketa.

-Izen sintagma baten bidez: grigio perla.

-Adjektibo sintagma baten bidez: grigio scuro.

-Preposizioa erabiltzea adjektibozko eraikuntzetan: da, con.

1.2.3. Osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

-(SAdv.+N): Molto bello, N+(SPrep.) Bello da morire.

-bello/buono adjektiboen tokia: uomo buono, bell'uomo.

1.2.4. Adjektibo sintagmaren funtzio sintaktikoak.

-Epitetoa.

-Atributua: la casa buia, il povero ragazzo; ez-murrizgarria ere izan daitekeena (epitetoa) gehienetan izenaren aurrean edo murrizgarria, gehienetan izenaren ondoren.

-Izenari aditz baten bitartez aplikatutako predikatiboa: la signora cammina tranquilla.

1.3. Aditz sintagma.

1.3.1. Gunea: aditza.

-Aditza.

● Motak:

Ikuspuntu semantikotik:

Kopulatiboak: essere, stare, parere, sembrare, rimanere, diventare, riuscire, risultare, nascere, vivere, morire ...

Predikatiboak: giocare, tornare, scrivere ...

Laguntzaileak: essere, avere, venire + partizipioa.

Moduzkoak: dovere, volere, sapere, potere (ikus Modalitatea).

Morfologiaren ikuspuntutik:

Hiru aditz joko erregular eta irregularrak.

Gehien erabiltzen diren irregularrak. Berrikustea eta sakontzea.

Aditz pronominalak: lavarsi, arrabbiarsi, pentirsi ... Berrikustea.

Unipertsonalak (edo inpertsonalak): nevicare, piovere ... edo hala erabiltzen direnak: bisognare, occorrere, succedere, avvenire, capitare, convenire, sembrare, importare, essere necessario, essere opportuno, essere chiaro ...

● si izenordaina eta bere berezitasunak:

Adjektiboaren eta aditz kopulatiboen arteko komunztadura: Quando si è contenti.

essere laguntzailea denbora konposatuetan, si > ci ...

● Defektibo batzuk: prudere, solere, urgere, vertere.

● Denbora:

Orainaldia adieraztea:

Indikatiboko orainaldia.

Subjuntiboko orainaldia.

Orainaldiko gerundioa: come se + subjuntiboko burutugabea.

Nola adierazi lehenaldia:

Indikatiboko lehenaldi burutu konposatua. Berrikustea.

Laguntzaileak: avere, essere.

Lehenaldi burutu bakuna.

Indikatiboko eta subjuntiboko burutugabea. Berrikustea.

Indikatiboko eta subjuntiboko pluskuanperfektua.

Infinitibo konposatua.

Gerundio konposatua.

Nola adierazi geroaldia:

Orainaldi eta geroaldi bakuna.

Geroaldiko balioa duten lokuzioak: stare per + infinitiboa. Berrikustea.

Geroaldi konposatua bakunaren aldean.

Geroaldia lehenalditik abiatuta italieraz eta gaztelaniaz: Dije que lo haría = Dissi che l'avrei fatto. Berrikustea eta sakontzea.

● Aspektua:

Iraunkorra / ohikoa kontrastea: stare + gerundio, continuare a inf / avere l'abitudine di + infinitiboa; (biak) indikatiboko orainaldia eta burutugabea.

Inkoatiboa / amaierazkoa kontrastea

Indikatiboko lehenaldi burutu konposatua eta geroaldi bakuna, cominciare a / finire di + infinitiboa.

● Modalitatea:

Agintera:

Ezezkako agintera italieraz.

Agintera + izenordainak (zenbait izenordainen hasierako kontsonanteak errepikatzea zenbait kasutan: Dimmi, Faccelo ...).

Baldintza:

Desira gauzaezin bat adieraztea baldintza konposatuarekin: Anziché andare al cinema, sarei andata a teatro

Posibilitateari eta irrealtasunari buruzko aldi hipotetikoa: Se fossi ricco, comprerei una machina.

Apodosia italieraz baldintzarekin: Se avessi studiato, avrei superato l'esame.

Faktualitatea:

Indikatiboko orainaldia eta lehenaldi burutu konposatua.

Aditz faktikoak: sapere, lasciare, fare infinitiboa.

Beharra:

Avere bisogno di + substantiboa / infinitiboa.

Dovere + infinitiboa.

Bisognare, essere necessario / importante + infinitiboa / + che + subjuntiboko orainaldia.

Betebeharra:

Dovere + infinitiboa.

Andare + partizipioa.

Gaitasuna:

Potere, essere capace di, sapere + infinitiboa.

Baimena:

Potere, essere permesso, non essere vietato infinitiboa

Agintera.

Posibilitatea:

Essere sicuro + indikatiboa; potere, dovere infinitiboa.

Aditz kopulatiboak: sembrare, parere + Adj.

Iritzia, zalantza, ustea adierazteko aditzak + subjuntiboko orainaldia.

Geroaldi konposatua hipotesiak adierazteko.

Debekua:

Baimen formulen ukazioa.

Asmoa:

Nahimenezko aditzak + substantiboa/ subjuntiboko orainaldia: Voglio mangiare / Voglio che tu venga.

Agintera informala.

Ezezkako agintera, singularreko 2. pertsona infinitiboarekin.

Gizalegezko baldintzazko bakuna: vorrei, mi piacerebbe.

Indikatiboko burutugabea eta geroaldi bakuna: avere intenzione / voglia di, pensare di / andare (a qualcuno) di + infinitiboa.

Boza:

Boz aktiboa.

Boz pasiboa. Egile osagarria: da.

Pasiboa adierazteko beste modu batzuk: pasiboa venire/andare aditzarekin; si passivante.

1.3.2. Gunearen aldaketa.

-Infinitiboaren bidezko ukazioa.

-Aditz iragankorrak/iragangaitzak. Osagarri bikoitzeko aditzak.

-Aditz erregimena.

1.3.3. Osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

-(Neg.+) N (+Neg.): Non voglio mica / Mica lo so. Dislocazioni a sinistra: È stato lui a fare questo; y dislocazioni a destra: Lo gradisci un caffè?.

-Subjektua-aditza komunztadura: Kasu bereziak: substantibo kolektiboak, ehunekoak, etab.

-Denbora komunztadura: zeharkako diskurtsoa, menderakuntza, etab.

1.3.4. Sintagmaren funtzio sintaktikoak.

-Aditza, subjektua, atributua, osagarri zuzena, osagarri zirkunstantziala, adjektibozko osagarria.

1.4. Adberbio sintagma.

1.4.1. Gunea: adberbioa eta adberbiozko lokuzioak.

-Adberbioa.

● Motak.

Kopurua: troppo, molto, tanto, abbastanza, poco, parecchio, assai, soltanto, circa.

Denbora: prima, dopo, poi, oggi, ieri, domani, adesso, allora, presto, tardi.

Maiztasuna: sempre, spesso, a volte, raramente, quasi mai, mai.

Tokia: qui, qua, lì, là, dentro, fuori, sopra, sotto, su, giù, vicino, lontano.

Modua: piano, forte, alto, in fretta, apposta.

Murrizgarria, galdetzailea: dove, quando, come, perché, quanto.

Iritzia eta zalantza: forse, magari, certo, veramente.

Baiezkoa eta ezezkoa indartzeko: affatto, mica, assolutamente, proprio, nemmeno, neppure, neanche.

Baiezkoa: sì, certo, certamente, senz'altro, effettivamente.

Ezezkoa: no, mica.

Hurrenkerakoa: prima, dopo, poi, di seguito.

● Graduak.

Positiboa.

Konparatiboa: più spesso.

Superlatiboa: spessissimo, benissimo, molto male, il più presto possibile.

Superlatibo irregularrak.

-Adberbiozko lokuzioak:

● Tokia: a destra, a sinistra, di fianco, di fronte, in fondo a, ovunque, dappertutto.

● Modua: così così, all'improvviso, di nascosto ...

1.4.2. Gunearen aldaketa.

-Adberbio sintagma baten bidez: Molto spesso.

-Preposizio sintagma baten bidez: Per niente.

1.4.3. Osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

1.4.4. Sintagmaren funtzio sintaktikoak.

-CC.

-Atributua.

1.5. Preposizio sintagma.

1.5.1. Gunea: preposizioak eta preposiziozko lokuzioak.

-Preposizio bakunak: di, a, da, in, con, su, per, tra, fra, davanti, dietro, contro, dopo, prima, insieme, sopra, sotto, dentro, fuori, lungo, vicino, lontano, salvo, secondo, durante, mediante, nonostante, eccetto, tranne ...

-Artikulu bat-eginak: a, da, di, in, su + il, lo, l', la, i, gli, le > al, allo, all', alla, ai, agli, alle, dal ... (35 forma italieraz, gaztelaniaz 2).

-Preposiziozko lokuzioak: vicino a, accanto a, davanti a, dietro a, prima di, dopo di, fuori di, dento di, lontano da, in mezzo a, in quanto a, a fianco di, nel mezzo di, per causa di, a forza di, per mezzo di, a meno di, a favore di, per conto di ...

1.5.2. Sintagmaren aldaketa.

-Adberbio sintagma baten bidez: Proprio in centro.

-Preposizio sintagma baten bidez: In fondo a sinistra.

1.5.3. Osagaien tokia eta komunztadura fenomenoak.

-Orainaldia eta lehenaldia.

1.5.4. Sintagmaren funtzio sintaktikoak.

-CC, OI eta erregimenezko osagarria: contare su, decidere di ...; edo osagarri falta: ti ho sognato (he soñado contigo).

1.6. Perpaus bakuna.

1.6.1. Perpaus motak.

-Enuntziatiboak.

● Baiezkoak: Sono già le tre.

● Ezezkoak: Non fa molto freddo.

● Forma eliptikoak: Sì, anch'io, no, neanch'io.

-Galderazkoak.

● Zuzenak: Quanti anni hai?

● Zeharkakoak: Vorrei sapere la tua età.

● Forma eliptikoak: Chi, cosa, quando, quanto, perché, come?

● Aginduzkoak: State zitti!

● Exhortatzaileak: Perché non ... ?, Ti va di ... ?, Andiamo a ...?, Allora? Dunque ... !

● Harridurazkoak: Come + V!, Quanto + V!, Interjekzioak: Accidenti! Mah! Boh!

● Zalantzazkoak: Forse non sta bene.

● Aukera edo desirazkoak: Magari venisse Paolo!

1.6.2. Osagaien tokia eta komunztadura.

-Izen sintagmako (SN) eta aditz sintagmako (SV) osagaien tokia.

● Hurrenkera markatu gabea edo ohikoa SN + SV: Io voglio la poltrona.

● Hurrenkera aldatua SV + SN: La poltrona la voglio io.

-Komunztadura:

● Subjektuaren eta predikatuaren arteko komunztadura: gehienetan generoz eta numeroz komunztatzen dute.

● Subjektu gramatikalarekin komunztatzea boz pasiboan.

1.6.3. Ukazioa.

1.7. Perpaus konposatua: harreman logikoen adierazpena.

1.7.1. Koordinazio juntagailuak:

-Kopulatiboak: e, anche, pure, né, neppure, neanche, nemmeno, nonché, inoltre, in più, allo stesso tempo, altresì (raro), al di là di ... (anche-k esaldian dituen tokien balioak).

-Disjuntiboak: o, oppure, ovvero.

-Adbertsatiboak (Oposizioa): ma, però, tuttavia, eppure, anzi, piuttosto, mentre, bensì, eppure, anzi, tuttavia, nondimeno, piuttosto, invece ...

-Deklaratzaileak edo esplikatiboak: cioè, vale a dire, infatti, in effetti, ossia.

-Ondoriozkoak: dunque, quindi, perciò, per tanto, allora, insomma.

-Korrelatiboak: e ... e (...e), o ... o, né ... né, sia ... sia, non solo ... ma anche.

1.7.2. Menderagailuak:

-Deklaratzaileak.

● Esplizituak che, come: Afferma che non ha visto niente.

● Inplizituak: di+infinito.

-Kausazkoak.

● Esplizituak: perché, siccome, poiché, poiché, siccome, giacché, visto che, dato che, dal momento che.

● Inplizituak: di/per+infinito; gerundio o participio passato.

-Denborazkoak.

● Esplizituak.

Aldi berean: quando, mentre, ogni volta che.

Lehenago: prima che.

Ondoren: dopo, appena, finché.

● Inplizituak.

Aldi berean: gerundioa.

Lehenago: prima di+ infinito.

Ondoren: dopo+infinito passato, appena/una volta + gerundio composto.

-Xedezkoak.

● Esplizituak: per, perché, affinché, che, al fine di, allo scopo di, con l'intento di.

● Inplizituak: per, a, allo scopo di, al fine di+infinito presente.

-Ondoriozkoak.

● Esplizituak: così ... che, tanto ... che, di modo che, talmente che ...

● Inplizituak: da+infinito.

-Kontzesiboak.

● Esplizituak: anche se, benché, sebbene, malgrado (che), nonostante (che), quantunque.

● Inplizituak: per quanto/ pur+gerundio, benché, pure, per quanto+lehenaldiko partizipioa.

-Konparatiboak.

● Esplizituak: come (gehienetan così-rekin korrelazioan), più che, meno che, meglio che, peggio che, tanto quanto, di come, di quanto.

● Inplizituak: che o di+ infinito (rara).

-Baldintzazkoak.

● Esplizituak: se, nel caso che, a patto che, purché, a condizione che, qualora.

● Inplizituak: participio passato, gerundio, a+infinito.

-Moduzkoak.

● Esplizituak: come, come se, quasi (Fa' come se fossi a casa tua).

● Inplizituak: quasi+gerundioa.

-Galderazkoak.

● Zeharkakoak (lehenaldia): che, chi, quale, se, come, quando, perché, quanto (Voleva sapere quando era successo).

-Beste menderakuntza batzuk.

● Erlatiboak: Acquisterò una bicicletta con cui farò molti viaggi.

● Mugatzaileak: Per quanto cercasse, mario non è riuscito a dimenticarla.

● Salbuespenezkoak: Non verrò al bar a meno che non ci sia lei.

● Adbertsatiboak: L'automobilista accelerò mentre avrebbe dovuto rallentare.

● Baztertzaileak: Ho provocato un guaio, senza che me ne rendessi conto.

2. Ortografiako edukiak (1. eranskineko 2.1.3. puntuaren garapena).

2.1. Idazkuntza sistema: alfabetoa. Berrikustea.

2.2. Soinuak eta fonemak grafikoki adieraztea. Berrikustea.

2.3. Korrespondentzia unibokoak. Digrafoak eta trigrafoak. Berrikustea.

2.4. Atzerriko hitzen ortografia. Berrikustea.

2.5. Karaktereen forma desberdinen erabilera (maiuskulak, minuskulak, etzana, etab.). Berrikustea.

2.6. Maiuskulak erabili beharra esaldien hasieran eta izen berezietan. Berrikustea.

2.7. Ortografiazko zeinuak: azentua, apostrofoa, gidoia, etab. Berrikustea.

2.8. Azentu kamutsa (`) eta zorrotza ('). Berrikustea.

2.9. Hitzak lerro bukaeran nola zatitu. Silabaren egitura. Berrikustea.

2.10. Onomatopeien ortografia: bau, bau! Tic tac!

3. Eduki fonologikoak (1. eranskineko 2.1.4. puntuaren garapena).

Ikasi beharreko hizkuntza aldaera estandarra da. Hala ere, ez da kanpo uzten beste aldaera batzuk ere badirela ikastea.

3.1. Bokal soinuak eta fonemak eta haien konbinazioak.

-Diptongoak: qui, può, triptongoak (Continuiamo, puoi) eta hiatoak (fru-sci-o, zi-a ...).

3.2. Kontsonante soinu eta fonemak eta haien konbinazioak.

-Kontsonante bakunak eta kontsonante bikoitz edo intentsiboak /mm/ /nn/ /rr/ /ll/ /ff/ /vv/ /ss/ /pp/ /bb/ /tt/ /kk/ /gg/ /dd/ /tts/ /ddz/ /tt /dd/.

-Kontsonante taldeak: digramak (ch, gh, gn) eta trigramak (sci, gli). h mutua.

-Kontsonante intentsibo edo bikoitzen funtzio diakritikoa (cane/canne) eta erritmikoa.

-Gaztelanian ez dauden edo gaztelaniaz ez bezala jokatzen duten italierazko fonemak (/v/ ezpainkari-horzkaria, /b/, /d/, /g/ italieraz beti herskariak, gaztelaniaz ez bezala, /r/ dardarkari bakuna hitzaren hasieran, /dz/, / /ts/, / /z/ ahostuna /s/ ahoskabearen parean).

-Nola ahoskatu s- inpurua hitz hasieran: studente.

3.3. Prozesu fonologikoak.

-Elisioa (L'), d eufonikoa a preposizioaren eta e juntagailuaren atzetik (ad, ed) eta bikoizketa sintaktikoa (/a 'kkaza/), etab.

-Kontsonanteen eta bokalen apokopea.

-Kontsonanteen sendotzea.

● Osagai lexiko bakartuen azentua.

-Paroxitoetarako joera (gaztelaniaz bezala).

-Hitz oxitono gutxi eta horiek nahitaez tileta behar.

-Azentu diferentziak (democrazia / democracia) italieraren eta gaztelaniaren artean.

● Azentua eta azentugabetasuna: tonu ereduak sintagman eta perpausean.

● Erritmoaren eta intonazioaren oinarrizko alderdiak perpaus galderazko, deklaratzaile eta harridurazkoetan.

-Intonazioa nola erabili gogo aldartea adierazteko: kezka, adostasuna eta desadostasuna.

● Perpauseko osagai baten gaineko enfasia.

● Italieraren aldaera dialektal batzuen ezagutza pasiboa.

-Atzerriko hitz arrunt batzuk italieran nola ahoskatzen diren: garage, computer ...

Jar zaitez gurekin harremanetan | Erabilerraztasuna | Lege abisua | Webaren mapa